Jerzy Barański
.jpg) Jerzy Barański (przed 1936) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1884 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Senator IV kadencji (II RP) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Jerzy Julian Barański (ur. 22 kwietnia 1884 w Nietulisku Fabrycznym k. Kunowa[1], zm. 14 lutego 1959 w Kurozwękach k. Staszowa) – polski działacz ruchu ludowego, polityk sanacyjny, poseł na Sejm i senator II RP, wicemarszałek Senatu IV kadencji (1935–1938).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu w 1903 gimnazjum w Radomiu studiował prawo na uczelni w Dorpacie[1] (1903–1906) i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim[1] (1906–1911).
W 1904 zaciągnął się dobrowolnie do rosyjskiego wojska, odbył kilkumiesięczne przeszkolenie.
W czasie I wojny światowej ewakuowany w głąb Rosji, mieszkał w Petersburgu[1], gdzie zaangażował się w działalność społeczną na rzecz tamtejszych Polaków.
U progu II RP zaangażowany w ruch ludowy, w latach 1919–1925 pozostawał członkiem PSL „Wyzwolenie”, z ramienia którego piastował mandat poselski. Po zamachu majowym przeszedł na stronę sanacji, zapisując się do Sejmowego Klubu Pracy. W tym samym roku został członkiem Partii Pracy.
W Sejmach I i II kadencji (1922–1930)[1] reprezentował okręg Ciechanów.
W 1930 ponownie wystartował w wyborach do parlamentu, tym razem jako kandydat na senatora z okręgu Kielce. Członkiem izby wyższej pozostał do 1938, w obu przypadkach wybrany z rekomendacji BBWR. 12 grudnia 1935 wybrany wicemarszałkiem Senatu na miejsce Kazimierza Świtalskiego[2].
W czasie okupacji niemieckiej ścigany przez nazistów ukrywał się w Nietulisku Fabrycznym, gdzie podjął pracę nauczyciela w szkole rolniczej.
Po 1945 pracował jako buchalter, w 1954 zwolniony z powodów politycznych znalazł schronienie u sióstr zakonnych w Kurozwękach.
W okresie międzywojennym członek masonerii (WLNP) oraz licznych stowarzyszeń społeczno-kulturalnych, w tym Towarzystwa Polsko-Bułgarskiego.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 października 1935)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 24.
- ↑ Senator Barański – wicemarszałkiem Senatu. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 228, poz. 266 „za zasługi w dziedzinie społeczno-politycznej organizacji Państwa”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia sejmu polskiego - tom II, red. Andrzej Ajnenkiel, Warszawa 1989.
- Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
