Jaszczurka trójpręga

Lacerta trilineata
Bedriaga, 1886
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Rodzina	jaszczurkowate
Rodzaj	Lacerta
Gatunek	jaszczurka trójpręga
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Multimedia w Wikimedia Commons

Jaszczurka trójpręga (Lacerta trilineata) – gatunek gada z rodziny jaszczurek właściwych.

Bardzo duża, masywna jaszczurka o szerokiej głowie i bardzo długim ogonie. Żółto-zielona lub zielona strona grzbietowa pokryta delikatnymi, czarnymi cętkami. Boki szyi, a najczęściej również boki tułowia i nasadowej części ogona mogą być jasnoniebieskie lub niebieskozielone (barwa ta jest wyraźniejsza u samców). Podgardle żółte lub zielonkawe, a brzuch najczęściej żółty. Młode osobniki są blado- lub czekoladowobrązowe z trzema lub pięcioma zaznaczonymi paskami. Uda jasno cętkowane. Całkowita długość ciała do 60 cm.

Jaszczurka ta występuje w Azji Mniejszej, w krajach bałkańskich oraz na wyspach wokół Półwyspu Bałkańskiego.

Jaszczurka trójpręga występuje zarówno na suchych, skalistych obszarach o bogatej rzeźbie terenu, jak i w środowiskach wilgotnych, silnie zakrzaczonych i położonych w sąsiedztwie wody. W tych biotopach zasiedla tylko mocno nasłonecznione miejsca. W Europie występuje w górach do wysokości 1500 m n.p.m., poza Europą (wschodnia część Turcji, Armenia) spotyka się ją powyżej 2000 m.

Opuszcza kryjówkę wczesnym rankiem i rozgrzewa się na słońcu, po czym udaje się na poszukiwanie pokarmu. Podczas dużego upału ogranicza swoją aktywność i przebywa w zacienionych miejscach. Ze snu zimowego pierwsze budzą się samce, a dopiero 14 dni później samice.

W maju i w czerwcu samica składa do kryjówki 15 lub więcej jaj.

Jaszczurka trójpręga żywi się głównie: szarańczakami, pasikonikami, świerszczami, pająkami, stonogami, a także małymi jaszczurkami, skorpionami oraz skolopendrami.