Jason Richardson

rzucający obrońca
Pseudonim	J-Rich
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1981 Saginaw
Wzrost	198 cm
Masa ciała	102 kg
Kariera
Aktywność	2001–2015
Szkoła średnia	Arthur Hill
College	Michigan State
Draft	2001, numer: 5 Golden State Warriors
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 2001–2007 Golden State Warriors 2007–2008 Charlotte Bobcats 2008–2010 Phoenix Suns 2010–2012 Orlando Magic 2012–2015 Philadelphia 76ers
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jason Anthoney Richardson (ur. 20 stycznia 1981 w Saginaw) – amerykański profesjonalny koszykarz, grający na pozycji rzucającego obrońcy w zespołach ligi NBA.

Absolwent uniwersytetu Michigan. Profesjonalną karierę rozpoczął w 2001, gdy został wybrany w drafcie 2001 przez Golden State Warriors, w którym pozostał do 2007. Następnie zawodnik Charlotte Bobcats. W latach 2008–2010 reprezentował barwy Phoenix Suns. W grudniu 2010 brał udział w wymianie, w ramach której trafił do Orlando Magic. W sezonie 2009/2010 jego zarobki wyniosły 13 333,333 $^[1].

Richardson dwukrotnie zwyciężył konkurs wsadów^[2].

W 1999 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American^[3].

W latach 1999–2001 student uniwersytetu Michigan. W sezonie 2000/2001 drużyna Spartans z Mateenem Cleavesem, Charliem Bellem, Morrisem Petersonem i Dave’em Thomasem wygrała dywizją 1 NCAA^[4].

Richardson, po karierze na uniwersytecie Michigan przeniósł się do NBA. Dołączył po drafcie 2001, w którym Warriors wybrali go z 5 numerem^[5].

Richardson brał udział w Rookie Challenge 2002^[6], jako debiutant i w 2003 jako drugoroczniak^[7]. W pierwszym roku debiutanci wygrali, a on był wybrany MVP Rookie Challengu^[8]. W drugim roku odbił piłkę od Carlosa Boozera i trzypunktowym rzutem zapewnił drużynie wygraną^[9].

Przez okres kariery w GSW był ulubieńcem kibiców, gdyż często popisywał się wysokimi zdobyczami punktowymi, realizował efektowne wsady, a także poświęcał się dla drużyny^[10][11]. Przez długi czas pełnił funkcje kapitana Warriors^[12], Richardson napisał także list do kibiców Warriors, w którym przepraszał, że w 12 sezonie z rzędu zespół nie zdołał znaleźć się w playoffach^[13]. List ukazał się w gazetach całego obszaru Bay Arena^[14]. W kolejnym sezonie Richardson pomógł zespołowi w dotarciu do playoffów^[15], w których znaleźli się po 13 latach nieobecności^[16]. W pierwszej rundzie pokonali najlepszych w sezonie zasadniczym Mavericks, ale w drugiej rundzie ulegli Utah Jazz^[15].

Mimo że odszedł z ekipy z Oakland, to Richardson pozostawał jednym z najbardziej popularnych zawodników wśród fanów Warriors, ze względu na jego dynamikę i zdolność do trafiania trzypunktowych rzutów, a także wytrwałość i wartości jakie mu towarzyszyły przez całą karierę^[17]. Richardson ustanowił rekordową serię Warriors pod względem rzutów trzypunktowych, we własnej hali w meczu przeciwko Phoenix Suns. Richardson jest szczególnie znany ze swojego wysokiego wyskoku i jest powszechnie uważany za jednego z najlepszych dunkerów obecnej NBA^[18][19]. Dwukrotnie wygrywał konkurs wsadów w latach 2002 i 2003, a w 2004 przegrał w finale z Fredem Jonesem

28 czerwca 2007, Richardson uczestniczył w wymianie, w ramach której, trafił do Charlotte Bobcats, a do Warriors 36 numer draftu Jermareo Davidson i Brandan Wright^[20]. Richardson zaczął dłużej grać, po wyjazdowym meczu przeciwko Boston Celtics, w którym zdobył trzydzieści cztery punkty^[13]. To była dopiero czwarta porażka Celtics w sezonie i druga we własnej hali^[21]. Było to też drugie zwycięstwo Bobcats na wyjeździe, po którym zakończyli passę 11 przegranych wyjazdowych meczów. Poprowadził także zespół do serii pięciu zwycięstw z rzędu, w tym pokonując jego byłą drużynę Warriors, w tym meczu Richardson zdobył 42 punkty^[22].

W sezonie 2007/08 nastąpiła zmiana Richardsona i Bobcats Udało mu się zostać zawodnikiem z największą skutecznością ligi rzutów za trzy punkty^[23] i uzyskać średnia punktową 21,8^[24], tym samym był najlepszym strzelcem Bobcats^[24].

10 grudnia 2008, Richardson wraz Jaredem Dudleyem trafił do Phoenix Suns, a do Bobcats Boris Diaw, Raja Bell i Sean Singlentary^[25]. Suns szukali dobrego strzelca, by odciążyć lidera zespołu Steve Nasha^[26].

W swoim pierwszym meczu, jako Sun, Richardson zdobył 21 punktów, popisując się widowiskową akcją z Leanrdo Barbosą, wykonali alley oop, który przyniósł im wielkie brawa^[27]. W jego pierwszym sezonie Phoenix nie awansowali do playoffów, po raz pierwszy od 2003^[28].

Jednak w drugim sezonie, pomógł drużynie w dotarciu do playoffów, gdzie wyróżniał się dobrą grą zarówno w defensywie, jak i ofensywie^[29]. W pierwszej rundzie playoffów 2010, Richardson poprowadził Suns do zwycięstwa nad Portland Trail Blazers^[30]. W trzecim meczu playoffów zdobył 42 punkty, pobijając tym samym swój rekord kariery pod względem zdobytych punktów^[31]. W następnej rundzie Richardson pomógł Suns w zwycięskiej serii przeciwko San Antonio Spurs, po czym awansowali do finału konferencji zachodniej, w którym przegrali z Los Angeles Lakers^[32].

18 grudnia 2010, Richardson brał udział w wymianie, w ramach, której wraz z Hedo Türkoğlu i Earlem Clarkiem trafił do Orlando Magic w zamian za Vince Cartera, Marcina Gortata, Mickaël Piétrus, pierwszą rundę draftu 2011 i 3 miliony dolarów^[33].

10 sierpnia 2012 roku wymieniony do Philadelphii 76ers^[34].

18 sierpnia 2015 roku podpisał umowę z klubem Atlanty Hawks^[35]. Jednak 23 września 2015 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[36].

Od czasu wymiany do Phoenix Suns, Richardson był zaangażowany w dwóch sprawach sądowych, dotyczących sytuacji z policją Arizony: w dniu 21 grudnia 2008, był przyłapany na prowadzeniu pojazdu pod wpływem alkoholu przez Salt River Pima-Maricopa Indian Community Police. Postępowanie sądowe w sprawie tego incydentu jest obecnie w toku^[37].

Richardson został zatrzymany i na krótko aresztowany 15 lutego 2009 w Scottsdale, Arizona po tym, jak policja zaobserwowała duże przekroczenie prędkości. Według doniesień policji, Richardson jechał z prędkością 90 mil na godzinę, podczas gdy ograniczenie wynosiło 35. Po zatrzymaniu okazało się, że gwiazda Słońc miała na tylnym siedzeniu 3 letniego syna, bez zabezpieczeń. Richardson został zaaresztowany przez Scottsdale Police za nadmierne przekraczanie prędkości i zagrożenie życia dziecka^[38].

Po ostatnim incydencie wynagrodzenie Richardsona zostało zawieszone, z powodu postępowania na szkodę zespołu Suns^[39]. Trybunał ustanowił zawieszenie, bez podania daty wznowienia, tych opłat^[39].

Następnie w dniu 28 sierpnia 2009, NBA zawiesiła Richardsona w dwóch pierwszych meczach sezonu 2009/10 z powodu jego aresztowania^[39].

W 2002 wystąpił w filmie Magiczne buty^[40].

• Mistrz NBA Slam Dunk: 2002, 2003^[2]
• Rookie Challenge MVP: 2002^[8]
• NBA All-Rookie First Team: 2002^[41]
• 1999 McDonald’s All-American^[41]
• 1999 Mr. Basketball of Michigan^[41]

• 27 czerwca 2001, wybrany w drafcie 2001 przez Golden State Warriors^[42].
• 28 czerwca 2008, wymieniony przez Golden State Warriors do Charlotte Bobcats, za 36 numer draftu Jermareo Davidsona i Brandana Wrighta^[43].
• 10 grudnia 2008, wymieniony z Jaredem Dudleyem i drugą rundą draftu przez Charlotte Bobcats do Phoenix Suns, za Borisa Diaw, Raja Bella i Seana Singletary^[44].
• 18 grudnia 2010, wymieniony z Hedo Türkoğlu i Earlem Clarkiem przez Phoenix Suns do Orlando Magic, za Marcina Gortata, Vince Cartera i Mickaëla Piétrusa^[33].
• 10 sierpnia 2012 roku wymieniony do Philadelphia 76ers^[34].

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

• Oficjalna strona. jrich23.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-18)].
• Profil na NBA.com
• Profil na basketball-reference.com