Jarosław Kurski
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1963 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jarosław Michał Kurski (ur. 18 lipca 1963 w Gdańsku) – polski dziennikarz i publicysta. W latach 2007–2023 zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Działał w harcerstwie[1], w latach 80. był instruktorem w Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego[2], m.in. organizował Białą Służbę podczas podróży apostolskiej Jana Pawła II do Polski w 1987[3]. W 1982 został absolwentem III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku[4]. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[5].
W czasach PRL działał w opozycji demokratycznej. Należał do Ruchu Młodej Polski. W 1983 został zatrzymany, był przez ponad dwa miesiące aresztowany pod zarzutem rzekomej napaści na milicjanta[6]. Publikował w czasopismach drugiego obiegu, m.in. w „Biuletynie Informacyjnym Solidarności”. Od 1988 był korespondentem hiszpańskiej agencji prasowej EFE, był związany z „Tygodnikiem Gdańskim”[5].
Od października 1989 do lipca 1990 zajmował stanowisko rzecznika prasowego Lecha Wałęsy. Funkcję tę przestał pełnić w trakcie tzw. wojny na górze[5]. W 1991 opublikował krytyczną wobec Lecha Wałęsy książkę pod tytułem Wódz. Jej poszerzony przekład, zatytułowany Lech Wałęsa. Democrat or dictator?, został wydany w 1992 w Stanach Zjednoczonych.
W 1992 dołączył do zespołu redakcyjnego „Gazety Wyborczej”[6]. Został publicystą działu opinii i wydania weekendowego. W styczniu 2007 objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego[5], a w czerwcu tego samego roku powołano go na pierwszego zastępcę. Faktycznie przejął kierowanie redakcją od Adama Michnika. Z funkcji tej zrezygnował z końcem grudnia 2023[7].
W latach 1994–1997 prowadził Rozmowy Jedynki w TVP, a w latach 2006–2007 poranne edycje w radiu Tok FM. Jest autorem kilku publikacji książkowych, m.in. biografii Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Raymonda Arona. W 2022 opublikował książkę Dziady i dybuki, w której opisał historię swojej żydowskiej rodziny od strony matki[8]. Został członkiem Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie[9].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2013 otrzymał Legię Honorową V klasy[10], a w 2014, za wybitne zasługi w budowaniu niezależnej prasy w Polsce, za pielęgnowanie wartości, jakie legły u podstaw polskich przemian demokratycznych, za wkład w rozwój nowoczesnej publicystyki i przestrzeganie wysokich standardów w pracy dziennikarskiej, redakcyjnej i menadżerskiej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[11][12].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Prawnuk Józefa Bernsteina vel Niemirowskiego i Anny z Sommersteinów, wnuk Tadeusza Modzelewskiego[13] i Teodory (siostry Lewisa Bernsteina Namiera)[8]. Syn Witolda Kurskiego, pracownika naukowego specjalizującego się w budowie okrętów[1], oraz Anny Kurskiej, prawniczki i polityk. Starszy brat Jacka Kurskiego.
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Jan Nowak Jeziorański. Emisariusz wolności, Wyd. Bertelsmann Media, Warszawa 2005.
- Pokój z widokiem na historię. Biografia intelektualna Raymonda Arona, Sprawy Polityczne, Wołomin 2005.
- Wódz, Wyd. PoMost, Warszawa 1991.
- Wódz. Mój przyczynek do biografii, Wyd. Agora, Warszawa 2008.
- Dziady i dybuki, Wyd. Agora, Warszawa 2022.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marcin Fabjański. Inni bracia K.. „Przekrój”. nr 41, 2005. [dostęp 2014-05-17].
- ↑ Kurski Jarosław. gedanopedia.pl. [dostęp 2023-02-12].
- ↑ „Do Rzeczy”: Kurski kontra Kurski. wp.pl, 22 stycznia 2016. [dostęp 2023-09-26].
- ↑ Diamentowa lista absolwentów. topolowka.pl. [dostęp 2015-12-29].
- ↑ a b c d Jarosław Kurski. wyborcza.pl, 25 stycznia 2007. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ a b Cezary Łazarewicz: Kurs na Kurskiego. polityka.pl, 25 maja 2007. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Zmiana na szczycie "Wyborczej". Jarosław Kurski rezygnuje. money.pl, 13 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].
- ↑ a b Michał Nogaś: Jarosław Kurski: Mama wstydziła się swego żydostwa. Szczyciła się pochodzeniem ziemiańskim. wyborcza.pl, 30 września 2022. [dostęp 2022-10-01].
- ↑ Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego – O Stowarzyszeniu. wolnaeuropa.pl. [dostęp 2023-12-14].
- ↑ Jarosław Kurski z francuskim Narodowym Orderem Legii Honorowej. agora.pl, 27 lutego 2013. [dostęp 2018-11-15].
- ↑ 59 odznaczonych za zasługi dla wolności. prezydent.pl, 5 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-05].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 741
- ↑ Jarosław Kurski: Anna Kurska (1929–2016). Nasza Mama. wyborcza.pl, 3 września 2016. [dostęp 2022-11-04].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
