Jan Depak (ur. 1 kwietnia 1905 w Kuźnicy, zm. 25 czerwca 1970) – przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni.

Z zawodu był tokarzem, pracował w Sosnowcu, a następnie we Francji. Po powrocie do Polski w 1934 roku pracował w Starachowicach i Stalowej Woli. Po zakończeniu wojny przyjechał do Gdańska i został kierownikiem wydziału Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej, a następnie pracował jako funkcjonariusz Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. W 1947 roku był kierownikiem personalnym w kilku zakładach pracy w Gdańsku, a od 1948 roku zajmował stanowisko dyrektora Fabryki Cukrów i Czekolad „Bałtyk”.

Od 1950 roku zajmował stanowiska w lokalnych strukturach PZPR: najpierw był sekretarzem w Komitecie Miejskim PZPR w Gdyni, a następnie w Komitecie Powiatowym w Starogardzie Gdańskim. W latach 1952–1954 był przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni, a w latach 1954–1956 – prezesem Spółdzielni Pracy "Żagiel" w Gdyni.

Po odwilży październikowej powrócił do pracy tokarza, a od 1958 do 1970 roku był zastępcą kierownika w izbie wytrzeźwień w Gdyni.

Zmarł 25 czerwca 1970 roku i został pochowany na cmentarzu Witomińskim w starej alei zasłużonych (kwatera 77-25-12)^[1].

• Małgorzata Sokołowska, Wiesława Kwiatkowska: Gdyńskie cmentarze: o twórcach miasta, portu i floty. Gdynia: Verbi Causa, 2003, s. 29. ISBN 83-918526-2-8.
• Encyklopedia Gdyni. Gdynia: Verbi Causa, 2006, s. 131. ISBN 83-921571-8-4.