Jacob Pinkerfield
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 września 1956 |
| Zawód, zajęcie | |
Jacob Pinkerfield, hebr. יעקב פינקרפלד (ur. 1897 w Przemyślu, zm. 23 września 1956 w Ramat Rachel w Izraelu) – izraelski archeolog i architekt[1] polskiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pinkerfield urodził się w 1897 w Przemyślu w żydowskiej spolonizowanej rodzinie[2], ale już w młodości urzekły go idee syjonistyczne. W 1914 ukończył szkołę średnią we Lwowie[3]. Jego ojciec był architektem, a Jakob po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia w zakresie architektury w Technische Hochschule w Wiedniu. Gdy został wcielony do armii austro-węgierskiej zdecydował się na wyjazd do Palestyny[2]. W tym celu dołączył do pionierów syjonistycznej organizacji Ha-Szomer Ha-Cair, i z pierwszą falą imigracji dotarł w 1920 do Erec Jisrael. Marzył, by zostać rolnikiem, ale przebyte zapalenie płuc i malaria zmusiły go do wyjazdu na leczenie do Europy. W Wiedniu reaktywował studia w Technische Hochschule i w 1925 uzyskał dyplom inżyniera-architekta[3]. W Palestynie, a później w Izraelu pracował jako projektant, ale specjalizował się w badaniu reliktów żydowskiej architektury. Badał synagogi i cmentarze. Był pracownikiem izraelskiego Departamentu Starożytności (Department of Antiquities)[2].
W latach 50. XX wieku prowadził wykopaliska na górze Syjon, w miejscu istnienia domniemanego grobowca króla Dawida, oraz chrześcijańskiego Wieczernika. Zidentyfikował w tym miejscu ślady zabudowy po starożytnym domu modlitw wspólnoty judeochrześcijańskiej[1]. Prac nie dokończył, bowiem zginął w 1956 w zamachu zbrojnym na konferencji archeologicznej w Ramat Rachel w Izraelu[4]. Jego prace kontynuował archeolog niemieckiego pochodzenia Bargil Pixner OSB[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jacob Pinkerfield. David’s Tomb: Notes on the History of the Building. Preliminary Report. „Louis M. Rabinowitz Fund for the Exploration of Ancient Synagogues, Bulletin”. Bulletin III, s. 41–43, 1960. Hebrew University/Department of Antiquities. (ang.).
- ↑ a b c Teresa Bardzińska-Bonenberg. Formal affinities of architecture of the "white city" in Tel Aviv. „Architecture Civil Engineering Environment”. 2, s. 22, 2010. Politechnika Śląska. ISSN 1899-0142. (ang.).
- ↑ a b Jacob Pinkerfeld - 1897-1956. [w:] Bauhaus - Architects [on-line]. bauhaus.co.il. [dostęp 2020-04-25]. (ang.).
- ↑ Jerome Murphy-O’Connor: Keys to Jerusalem: Collected Essays. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 336. ISBN 978-0-19-964202-1.
- ↑ Bargil Pixner. Jerusalem’s Essene Gateway: Where the Community Lived in Jesus’ Time. „Biblical Archaeological Review”. 23 (3), s. 22–31, 1997. Biblical Archaeology Society. ISSN 0098-9444. (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
