Jacek Fuksiewicz
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1941 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
filolog polski |
| Odznaczenia | |
  [1] 
| |
Jacek Fuksiewicz (ur. 2 marca 1941 w Tuluzie) – polski polonista, krytyk filmowy i publicysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1963). Początkowo podjął studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, lecz po roku przerwał je w 1962. W 1965 otrzymał pracę w redakcji publicystyki kulturalnej Telewizji Polskiej, gdzie był autorem reportaży i programów (Pegaz, Filmoteka Arcydzieł); od 1972 jako szef Redakcji Produkcji Filmów TVP wspierał rodzące się pokolenie kina moralnego niepokoju. Wykładowca na studium scenariuszowym PWSFTiTV. Po proteście przeciwko wykluczeniu Człowieka z marmuru z Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, a także pochlebnej recenzji krytykowanego przez władze komunistyczne Człowieka z żelaza w 1981 został zwolniony z TVP[2][3][4]. Jacek Fuksiewicz należał do PZPR w latach 1965–1981[1].
W latach 1983–1994 przebywał za granicą, wykładając w Nowym Orleanie, Mediolanie i Paryżu. Po powrocie do Polski objął funkcję dyrektora Canal+ Film. W latach 2002–2005 dyrektor departamentu Filmu i Mediów Audiowizualnych w Ministerstwie Kultury. W 2005 roku stał się pełnomocnikiem dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej ds. produkcji filmowej, z czasem otrzymując funkcję doradcy dyrektora. Rok później redakcja „Rzeczypospolitej” oskarżyła Fuksiewicza o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa, w sprawie czego złożył on oficjalne dementi[4].
Jest współautorem scenariusza do filmów Znachor (1981) Jerzego Hoffmana i Maria Walewska (epizod serialu Napoleon i Europa, 1989) w reżyserii Krzysztofa Zanussiego. Odpowiada także za autorstwo licznych recenzji i esejów w polskiej i zagranicznej prasie kulturalnej i filmowej, a także zamieszczonych w książkowych zbiorach esejów. Książki: Tadeusz Konwicki (1967), Humaniści w fotoplastykonie (1973), Anatomia telewizji w USA (1973), Film i telewizja w Polsce (1973, 1976 i 1981, liczne tłumaczenia na języki obce), Le cinema polonais (Paryż, 1981).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty z Anną, dziennikarką radiową.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 218. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Jacek Fuksiewicz. [w:] Internetowa Baza Filmu Polskiego [on-line]. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi. [dostęp 2013-10-16].
- ↑ Jacek Fuksiewicz. Legenda dni sierpniowych. „Kino”. 8, s. 6–8, 1981.
- ↑ a b Jacek Fuksiewicz: Dementi Jacka Fuksiewicza. Polski Instytut Sztuki Filmowej, 2006-06-08. [dostęp 2013-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-06-07].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
