Język licyjski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Pismo/alfabet |
alfabet licyjski | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | xlc | ||
| ISO 639-3 | xlc | ||
| IETF | xlc | ||
| Glottolog | lyci1241 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język licyjski (inaczej likijski, pis. oryg. 𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊍𐊆) – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w VII–I wieku p.n.e. Licyjczycy, zamieszkujący Licję – starożytną krainę w południowo-zachodniej Azji Mniejszej. Zachowało się ok. 200 inskrypcji z drugiej połowy I tysiąclecia p.n.e. spisane alfabetem licyjskim, który był rozwinięciem alfabetu greckiego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adams i Mallory 2006 ↓, s. 29-30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D.Q. Adams, J.P. Mallory: The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-928791-0. (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
