Józef Skrzek

Gromek

Data i miejsce urodzenia	15 września 1911 Siemianowice Śląskie – Michałkowice
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1941 Bytków
Stopień instruktorski	harcmistrz
Organizacja harcerska	ZHP
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Skrzek ps. Gromek (ur. 15 września 1911 w Siemianowicach Śląskich, zm. 3 grudnia 1941 w Bytkowie) – polski pedagog, działacz harcerski i niepodległościowy.

Syn Florentyny i Franciszka. Po roku 1932 nauczyciel w szkołach w Brzezinach Śląskich i Piecach. W 1935 roku uzyskał stopień podharcmistrza i oficera rezerwy Wojska Polskiego. W okresie 1937–1939 był pedagogiem na Uniwersytecie Ludowym w Górkach Wielkich i studentem na Wyższym Studium Handlowym w Krakowie. Miesiąc przed wybuchem II wojny światowej został oficerem 3 Pułku Strzelców Podhalańskich. Podczas okupacji niemieckiej wstąpił do organizacji konspiracyjnej Siły Zbrojne Polski. W 1940 roku SZP powierzyły mu inspektorat wojskowy w okręgu katowickim w celu nawiązania kontaktów z tajnym harcerstwem. Używał wtedy pseudonimu „Gromek”. Został aresztowany w Katowicach w kawiarni „Europa”, podczas spotkania z łączniczką Heleną Mathea (Mateja) „Julką” (będącą na usługach gestapo)^[1] i osadzony w więzieniu w Mysłowicach. Zmarł powieszony na drzewie w Bytkowie przez hitlerowców, w tym samym miejscu, gdzie 18 listopada 1941 stracony został Paweł Wójcik^[2]. Jego ostatnie słowa to „Niech żyje Polska, niech żyje Chrystus Król”.

Od roku 1961 jest patronem Szkoły Podstawowej nr 13 w Siemianowicach Śląskich – Michałkowicach.