Ibrahim Daut Hoxha (ur. 15 kwietnia 1923 w Konispolu, zm. 26 października 2020 w Tiranie) – albański historyk specjalizujący się w historii Albanii i Czamerii, albanista, działacz ruchu oporu w czasie II wojny światowej, dziennikarz. Był pochodzenia czamskiego.

W czasie II wojny światowej został zmuszony do przeniesienia się do Lushnji, gdzie został powołany do służby wojskowej we włoskiej armii, następnie przeszedł do ruchu oporu^[1]. Po wojnie przeniósł się do Tirany, gdzie kontynuował naukę w szkole oficerskiej^[1]. Był członkiem Albańskiej Partii Pracy, z której został wydalony w 1952 roku^[1].

W 1955 roku został wydalony z wojska za antykomunistyczne poglądy^[1], a kilka lat później został skazany na kilka lat więzienia za rzekome planowanie obalenia rządu^[1]. Z tego powodu miał trudności z kontynuowaniem nauki, jednak w 1964 zdołał ukończyć historię i geografię na Uniwersytecie w Tiranie^[1].

Od 1960 roku zaczął fotografować oraz archiwizować rękopisy i dokumenty pochodzące z Czamerii^[1]. W latach 1965-1972 nagrywał pieśni Czamów w Radiu Tirana^[1].

• Bilbila dhe thëllëza Çame
• Çamëria dhe Janina në vitet 1912-1922
• Daut Hoxha
• Enciklopedi Jug-Shqiptare
• Kështu luftuam ne
• Shqipëri moj dritë Ylli
• Turqit dhe Shqiptarët
• Viset Kombëtare shqiptare në shtetin grek
• Vjershëtarë të hershëm çamë të hershëm
• Këngë popullore Çame (1981)

Został nagrodzony tytułem Honorowego Obywatela Miasta Konispol^[1].

Ojciec Ibrahima Hoxhy, Daut Hoxha, został zabity przez greckie wojska 15 czerwca 1940 roku^[1].