Homo ludens: zabawa jako źródło kultury

Homo ludens: proeve eener bepaling van het spelelement der cultuur

Francuskie wydanie Homo ludens, Gallimard
Autor	Johan Huizinga
Tematyka	filozofia kultury
Typ utworu	monografia
Wydanie oryginalne
Język	niderlandzki[1]
Data wydania	1938
Wydawca	H.D. Tjeenk Willink[2]
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1967
Wydawca	Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”
Przekład	Maria Kurecka i Witold Wirpsza

Homo ludens – monografia Johana Huizingi wydana w 1938 roku^[1] .

Homo ludens (z łaciny w dosłownym tłumaczeniu „człowiek bawiący się”) to koncepcja człowieka, przedstawiona przez Huizingę we wzmiankowanym dziele, zakładająca, że u podstaw ludzkiego działania znajduje się zabawa, gra i współzawodnictwo^{[potrzebny przypis]}.

Termin używany jest, m.in. w pedagogice medialnej i edukacji medialnej dla określenia jednego z zastosowań środków masowego przekazu – szeroko pojętej rozrywki^{[potrzebny przypis]}.

• Wessel Krul. Huizinga’s homo ludens. Cultuurkritiek en utopie. „Sociologie”. 2 (1), s. 28, 2006. Amsterdam University Press. ISSN 1875-7138. (niderl.). 
• Catherine Larson: Games and Play in the Theater of Spanish American Women. Lewisburg: Bucknell University Press, cop. 2004, s. 165. ISBN 0-8387-5569-0. (ang.).

• homo creator
• homo faber
• homo laborans
• homo oeconomicus
• homo sociologicus
• homo sovieticus
• homo transcendentalis
• ludyczność
• typologia osobowości F. Znanieckiego