Henryk Borcz

Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1949 Łańcut
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1973
Odznaczenia

Henryk Mieczysław Borcz (ur. 16 grudnia 1949 w Łańcucie) – polski duchowny rzymskokatolicki z tytułem doktora.

Henryk Borcz urodził się 16 grudnia 1949 w Łańcucie jako syn Ignacego i Franciszki^[1][2]. Został absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu^[1]. W 1973 otrzymał święcenia kapłańskie^[1]. Ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim^[1]. Otrzymał stopień doktora^[1]. Od 1973 do 1974 był wikariuszem w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Pysznicy, od 1974 do 1975 proboszczem parafii w Krzakach-Studzieńcu^[1]. W 1979 został wykładowcą w macierzystym Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu^[1]. Na przełomie lat 70./80. zaangażował się w działalność opozycyjną w PRL^[1]. W 1982 został duszpasterzem oraz prelegentem Duszpasterstwa Rolników w Diecezji Przemyskiej, prowadząc spotkania w wielu miejscowościach regionu^[1]. Został dyrektorem Archiwum Archidiecezjalnego w Przemyślu^[3], sędzią Sądu Metropolitalnego w Przemyślu^[1]. Jest autorem publikacji dotyczących historii Kościoła^[1]. 22 listopada 1999 został mianowany Kapelanem Jego Świątobliwości^[4][1].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (29 listopada 2012, postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej)^[5].
• Krzyż Wolności i Solidarności (17 września 2018, postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy za zasługi na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej)^[6]