Hanna Buczyńska-Garewicz (ur. 26 listopada 1932 w Pruszkowie, zm. 27 grudnia 2019 w Stanach Zjednoczonych^[1][2]) – polska filozof, specjalizująca się w filozofii współczesnej i semiotyce, uczestnik inicjatyw niezależnych w czasach PRL.

Ukończyła studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim (1955), w 1963 obroniła tamże pracę doktorską Filozofia języka E. Cassirera, od 1963 do 1970 pracowała na swojej macierzystej uczelni, w Instytucie Filozofii. W 1970 otrzymała stopień doktora habilitowanego. Od 1970 do 1984 pracowała jako docent w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W lutym 1978 została członkiem niezależnego od władz Towarzystwa Kursów Naukowych, a następnie członkiem jego komisji stypendialnej i wykładowcą. W 1982 wyjechała do USA, od 1984 była profesorem College of Holy Cross w Worcester.

Jej mężem był Jan Garewicz.

• Koło Wiedeńskie: początek neopozytywizmu (1960) – w serii Myśli i Ludzie
• Cassirer (1963) – w serii Myśli i Ludzie
• Peirce (1965) – w serii Myśli i Ludzie
• Wartość i fakt: rozważania o pragmatyzmie (1970)
• James (1973) – w serii Myśli i Ludzie
• Uczucia i rozum w świecie wartości: z historii filozofii wartości (1975)
• Znak, znaczenie, wartość : szkice o filozofii amerykańskiej (1975)
• Znak i oczywistość (1981)
• Milczenie i mowa filozofii (1992)
• Semiotyka Peirce’a (1994)
• Metafizyczne rozważania o czasie: idea czasu w filozofii i literaturze (2003)
• Dwa wykłady o Jaspersie (2005)
• Miejsca, strony, okolice: przyczynek do fenomenologii przestrzeni (2006)
• Rozum szukający i błądzący: eseje o filozofii i filozofach (2007)
• Prawda i złudzenie: esej o myśleniu (2008)
• Człowiek wobec losu (2010)

• Honorowa księga nauki polskiej. Współcześni uczeni polskiego pochodzenia za granicą, wyd. Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2001, s. 50
• Ryszard Terlecki Uniwersytet Latający i Towarzystwo Kursów Naukowych 1977-1981, wyd. Instytut Europejskich Studiów Społecznych w Rzeszowie, Kraków-Rzeszów, 2000, według indeksu