Halorodopsyna – jest integralnym białkiem błonowym występującym u halobakterii należących do domeny archeowców. Ma zdolność przenoszenia przez błonę komórkową pod wpływem światła jonów chlorkowych lub protonów^[1]. Przy oświetlaniu światłem zielonym halorodopsyna przenosi przez błonę jony chlorkowe, a przy dodatkowym oświetleniu światłem niebieskim zamienia się w pompę protonową^[2].

Jej budowa zbliżona jest do bakteriorodopsyny. Sekwencja aminokwasów w tych białkach pokrywa się w 30%^[3]. Także struktura oraz mechanizm działania zbliżony jest do bakteriorodopsyny pełniącej jedynie funkcję pompy protonowej^[4][5]. Zmiana we właściwościach, polegająca na nabyciu zdolności do przenoszenia jonów chlorkowych, powstała prawdopodobnie w wyniku zamiany w bakteriorodopsynie asparaginianu w pozycji 85 na treoninę^[6].

Działanie halorodopsyny prowadzi do wytworzenia różnicy pH w poprzek błony. Energia gradientu elektrochemicznego wykorzystywane jest następnie do syntezy ATP^[7].