Gunnar Bull Gundersen (ur. 5 kwietnia 1929 w Stavanger – zm. 7 listopada 1993 w Ramnes) – norweski prozaik, poeta, dramaturg i dziennikarz.

Wcześnie stracił rodziców, dorastał w rodzinach zastępczych w różnych miejscach Norwegii. Kilka razy wyrzucano go za szkół. Po drugiej wojnie światowej wstąpił do norweskiej marynarki handlowej. W 1953 r. zdał egzaminy kapitańskie w Wyższej Szkole Morskiej w Oslo. W ramach swojej służby pływał do wielu portów Europy i świata.

Równolegle wykonywał zawód radiowca w rozgłośni NRK jako prezenter i szef działu słuchowisk teatralnych. Był entuzjastą muzyki jazzowej, w latach 1960 – 1970 prowadził audycję poświęconą tej tematyce.

Literacko debiutował w 1956 r. powieścią Om natten – en bakgårdsfantasi. Gundersen napisał 12 powieści, dobrze przyjętych przez krytykę i czytelników, pięć zbiorów opowiadań i felietonów, dwa tomy wierszy, trzy sztuki teatralne (w tym jedną Matros Tore Solem og hans skip z 1979 r. wspólnie z Jonem Micheletem(inne języki)). Norweskie i duńskie stacje radiowe wyemitowały też ponad 20 słuchowisk autorstwa bądź współautorstwa Gundersena.

Plastyczny i precyzyjny styl pisarski Gunnara Gundersena, wzbogacony wątkami autobiograficznymi, został zauważony i doceniony. W 1959 r. za powieść „Martin” otrzymał Nagrodę Literacką Krytyków Norweskich.

• Słownik pisarzy skandynawskich, red. Z. Ciesielski, Warszawa 1991.

• Bio- i bibliografia pisarza (j. norweski) [ dostęp 15 września 2012]