Gradowszczyzna (rejon ostrowiecki)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231201 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 54°40′47″N 25°48′37″E/54,679722 25,810278
| |
Gradowszczyzna[2] (biał. Градаўшчына, Hradauszczyna; ros. Градовщина, Gradowszczina) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Gudogaje, w pobliżu granicy z Litwą.
Współcześnie w skład wsi wchodzi także dawna miejscowość Dubniczki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W XIX i w początkach XX w. Gradowszczyzna i Dubniczki położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim, w gminie Szumsk. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[3] leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], do 1 kwietnia 1927 w gminie Szumsk, następnie w gminie Worniany[4][5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Religia
[edytuj | edytuj kod]W folwarku Dubniczki znajdowała się kaplica katolicka parafii w Ostrowcu, zamknięta przed 1881 i ponownie czynna w okresie II Rzeczypospolitej.
W 1939 powstał tu kościół katolicki, a w 1940 erygowano przy nim parafię św. Andrzeja Boboli, działającą do dziś[6].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim. W ZCZW, na Litwie Środkowej i w początkach przynależności do Polski miejscowość należała do powiatu wileńskiego, następnie do powiatu wileńsko-trockiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 24, poz. 189
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
- ↑ Градоўшчына — парафія Св. Андрэя Баболі. catholic.by. [dostęp 2023-06-21]. (biał.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gradowszczyzna, pow. wileński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 530.
- Dubniczki, pow. wileński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 194.
- Mapa WIG Nowa Wilejka. [dostęp 2023-06-21]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-06-21]. (ros. • biał.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
