Glastonbury

Opactwo w Glastonbury
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Region	South West
Hrabstwo ceremonialne	Somerset
Unitary authority	Somerset
Wysokość	5 m n.p.m.
Populacja (2001) • liczba ludności	8429 (miasto)
Nr kierunkowy	01458
Kod pocztowy	BA6
Położenie na mapie Somersetu Glastonbury
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Glastonbury
Położenie na mapie Anglii Glastonbury
51°08′52″N 2°42′46″W/51,147778 -2,712778
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Glastonbury – miasto i civil parish w Wielkiej Brytanii, położone w angielskim hrabstwie Somerset, w dystrykcie (unitary authority) Somerset^[1], znajdujące się w suchej niecce regionu zwanego Somerset Levels u podnóża wzgórz Mendip. Leży 30,9 km od miasta Taunton, 37,4 km od miasta Bristol i 187,5 km na południowy zachód od Londynu^[2]. W 2001 roku miasto liczyło 8429 mieszkańców^[3]. W 2011 roku civil parish liczyła 8932 mieszkańców^[4].

Miasto jest znane ze swojego historycznego znaczenia, czego pozostałościami są Glastonbury Abbey (Opactwo Glastonbury) oraz Glastonbury Tor (Wzgórze Glastonbury). Miasteczko jest także znane z uwagi na Glastonbury Festival, który odbywa się w niedalekiej wiosce – Pilton.

Miasto jest szczególnie związane z mitami dotyczącymi wzgórza Glastonbury Tor, które majestatycznie wznosi się wśród płaskiego krajobrazu Somerset Levels. Mity dotyczą zarówno Józefa z Arymatei oraz Świętego Graala, jak i Króla Artura i Rycerzy Okrągłego Stołu oraz, ostatnio, z pseudonaukowymi liniami mocy energetycznych (ang. ley lines), które według jej zwolenników tworzą Glastonbury, Stonehenge i Avebury. Glastonbury jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Glastingberie/Glaestingeberia^[5].

Legenda o Józefie z Arymatei jest związana z ideą, że Glastonbury było miejscem narodzin chrześcijaństwa na Wyspach Brytyjskich oraz że pierwszy kościół, który miał być schronieniem dla Świętego Graala, został zbudowany właśnie w tym mieście. Legenda także mówi o tym, iż Józef odwiedził wcześniej Glastonbury z dzieciątkiem Jezus. William Blake napisał później książkę pt. „Jerusalem” o tej legendzie.

Według podań Józef przybył do Glastonbury łodzią przez zalane powodzią Somerset Levels. Przy wysiadaniu z łodzi uderzył swoim kosturem w ziemię, która nagle cudownie zakwitła jako Glastonbury Thorn (Cierń z Glastonbury), co miałoby wytłumaczeniem na istnienie rodzaju ciernistego krzewu rosnącego wyłącznie w okolicach Glastonbury.

W niektórych wersjach legendy o Królu Arturze domniemuje się, iż Glastonbury jest legendarną wyspą Avalon. Wczesne walijskie opowieści łączą Artura z glastonburskim wzgórzem w kontekście spotkania, które odbył tam z celtyckim królem, Melwasem, na temat porwania żony Artura, Ginewry. Jako pierwszy uznał Glastonbury za Avalon znany kronikarz, Godfryd z Monmouth w 1133 roku. W 1191 roku mnisi z Glastonbury ogłosili, że odnaleźli groby Króla Artura i Ginewry, co spowodowało przyjazd wielu ówczesnych historyków, między innymi Giraldusa Cambrensisa (Giralda z Walii). Domniemane szczątki zaginęły podczas okresu Reformacji w Anglii. Pewne wersje legendy twierdzą, iż Glastonbury było miejscem, w które udał się Lancelot po śmierci Artura.

W dzisiejszych czasach Glastonbury jest centrum religijnym związanym nie tylko z chrześcijaństwem, ale także pogańskimi praktykami. Miasto od innych odróżniają sklepy oferujących pogańskie lub też magiczne przedmioty. Ruiny opactwa są otwarte dla zwiedzających. Sam budynek został zniszczony podczas Reformacji, natomiast resztki zostały w dużej części rozszabrowane jako materiał budowlany. Wejście na szczyt wzgórza Glastonbury Tor pozwala zobaczyć nie tylko ruiny starego kościoła, ale także pozwala na ogarnięcie wzrokiem dużej części hrabstwa Somerset.

W Glastonbury zmarł św. Indracht (Indrakt). Miasto znane jest z odbywającego się festiwalu muzyki rockowej Glastonbury Festival, jednego z największych w Europie.