Frank Shorter
 Frank Shorter w Bostonie w 2002 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
31 października 1947 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Frank Charles Shorter (ur. 31 października 1947 w Monachium) – amerykański długodystansowiec i maratończyk, mistrz i wicemistrz olimpijski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Niemczech, gdzie jego ojciec służył jako lekarz w wojsku amerykańskim. Ukończył studia na Uniwersytecie Yale, a potem prawo na Uniwersytecie Florydy.
Jego pierwszym trenerem był pisarz Erich Segal[1]. Pierwszy sukces lekkoatletyczny odniósł w 1969, kiedy wygrał bieg na 6 mil na akademickich mistrzostwach Stanów Zjednoczonych (NCAA). W 1970 został mistrzem USA (AAU) na 3 mile i 6 mil. Zdobywał później mistrzostwo Stanów Zjednoczonych na 6 mil w 1971, na 10 000 metrów w 1974, 1975 i 1977 oraz w biegu przełajowym od 1970 do 1973. W 1971 zwyciężył na 10 000 m i w biegu maratońskim na igrzyskach panamerykańskich w Cali.
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium najpierw zajął 5. miejsce w biegu na 10 000 m (zarówno w eliminacjach, jak i w finale poprawiając rekord USA na tym dystansie[2]), a tydzień później zdobył złoty medal w biegu maratońskim. Cztery lata później na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął 2. miejsce w biegu maratońskim za Waldemarem Cierpinskim z NRD.
Shorter cztery razy z rzędu (w latach 1971–1974) zwyciężył w prestiżowym maratonie rozgrywanym w Fukuoce[3]. Zakończył karierę lekkoatlety w 1979.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 10 000 metrów – 27:45,91 (1975)
- bieg maratoński – 2:10:30 (1972); wynik ten do 1979 był rekordem Stanów Zjednoczonych[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od lekkoatlety do profesora [online], pzla.pl [dostęp 2013-07-23] (pol.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 60. ISBN 978-83-62033-30-0.
- ↑ International Marathons [online], gbrathletics [dostęp 2013-07-23] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 66. ISBN 978-83-62033-30-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biografia Shortera na stronie Sports-Reference.com. [dostęp 2009-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 grudnia 2013)]. (ang.).
| 1876–1878 New York Athletic Club |
|
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA |
|
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress |
|
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
| 1876–1878 New York Athletic Club |
|
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA |
|
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
|
|
|
| 1899–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
