Flamboyant
Flamboyant – kierunek w schyłkowym okresie architektury późnego gotyku, nazywany płomienistym.
Występował przede wszystkim na terenie Francji w XV i XVI wieku. Cechowała go drobiazgowość i nadmiar detali, rzeźby. Łuki stały się ostrzejsze, przegięte w formie "oślego grzbietu", w detalach wykorzystywano kształt płomienia lub rybiego pęcherza. Jednocześnie dążono do uproszczenia konstrukcji.
Przykłady stylu flamboyant
[edytuj | edytuj kod]
Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tej sekcji.
- Kościół Saint-Maclou w Rouen
- Palais De Justice w Rouen
- Katedra w Mediolanie
- Transept katedry w Senlis
- Katedra w Moulins
- Kościół Świętej Trójcy w Vendôme
- Nawa kościoła St. Ouen w Rouen
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 48. ISBN 83-85001-89-1.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
