Fernando Tarrida del Mármol

Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1861 Hawana
Data i miejsce śmierci	1915 Londyn
Zawód, zajęcie	matematyk, filozof, publicysta, aktywista polityczny
Multimedia w Wikimedia Commons

Fernando Tarrida del Mármol (ur. 2 sierpnia 1861 w Hawanie, zm. w 1915 w Londynie) – kubański matematyk pochodzenia hiszpańskiego. Znany przede wszystkim ze swojej działalności w ramach ruchu anarchistycznego.

W młodości był zwolennikiem republikańskiego federalizmu, od którego odszedł po zetknięciu się z hiszpańskim działaczem anarchistycznym Anselmo Lorenzo, w wieku 18 lat, co oznaczało zerwanie kontaktów z rodziną.

Na Uniwersytecie w Pau uzyskał dyplom z matematyki, następnie studiował inżynierię w Barcelonie, Tuluzie i Madrycie. Ostatecznie pracował jako profesor matematyki na Politechnice Barcelońskiej^[1].

Pisywał do hiszpańskich czasopism anarchistycznych „Acracia”, „La Revista Blanca” i „El Productor”; współpracował z ruchem Nowoczesnej Szkoły (Escuela Moderna) Francisco Ferrera.

Zdobył uznanie na polu teorii anarchizmu dzięki koncepcji anarchizmu bezprzymiotnikowego, zaproponowanej po raz pierwszy w artykule w czasopiśmie „La Révolte” (w 1889) – idei, której był czołowym eksponentem, a popieranej m.in. przez Maxa Nettlaua i Ricardo Mella.

Od 1896 przebywał na uchodźstwie najpierw we Francji, potem w Belgii, a w końcu w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w 1915.

• Teksty autorstwa Fernando Tarrida del Mármol w j. hiszpańskim