Ferdinando d’Adda

Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	17/27 sierpnia/1 września 1650 Rzym
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1719 Rzym
Prefekt Kongregacji ds. Obrzędów
Okres sprawowania	1714–1719
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	1 maja 1687
Kreacja kardynalska	13 lutego 1690 Aleksander VIII
Kościół tytularny	diecezja Albano
Multimedia w Wikimedia Commons

Ferdinando d’Adda (ur. 17 albo 27 sierpnia albo 1 września 1650 w Mediolanie, zm. 27 stycznia 1719 w Rzymie) – włoski kardynał.

Urodził się 17 albo 27 sierpnia albo 1 września 1650 roku w Mediolanie, jako syn Costanza d'Addy i Anny Cusani^[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Pawijskim^[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został audytorem Roty Rzymskiej i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. 3 marca 1687 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Amasyi, a 1 maja przyjął sakrę^[2]. W tym samym roku został mianowany nuncjuszem w Anglii^[2]. W czasie pobytu w Londynie, Innocenty XI zwrócił się do niego z prośbą o nakłonienie Jakuba II by wstawił się u Ludwika XIV na rzecz uciskanych protestantów we Francji^[1]. W 1689 roku został asystentem Tronu Papieskiego^[1]. 13 lutego 1690 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente^[2]. W latach 90. pełnił funkcję legata w Ferrarze i Bolonii^[1]. W 1714 roku został prefektem Kongregacji ds. Obrzędów i proprefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników^[1]. 21 stycznia 1715 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i nadano mu diecezję suburbikarną Albano^[2]. Zmarł 27 stycznia 1719 w Rzymie^[1].