Medycyna wojskowa – gałąź wiedzy medycznej stanowiąca teoretyczną podstawę działalności Wojskowej Służby Zdrowia.

Medycyna wojskowa zajmuje się zagadnieniami związanymi z zapobieganiem chorobom oraz leczeniem chorych i rannych w wojsku w czasie pokoju i wojny. Medycynę wojskową dzieli się na szereg specjalności, jak m.in.:

• higiena w wojsku,
• epidemiologia wojskowa,
• interna polowa,
• chirurgia polowa,
• toksykologia wojskowa.

W Polsce Ludowej zasady medycyny wojskowej wykładane były w Wojskowej Akademii Medycznej i na studiach wojskowych cywilnych akademii medycznych. Szczegółowe problemy medycyny wojskowej opracowują: Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii im. gen. K. Kaczkowskiego i Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej. Tematyka badań naukowych w zakresie medycyny wojskowej ustalana była i koordynowana przez Radę Naukową do Spraw Medycyny i Farmacji Ministerstwa Obrony Narodowej.

Medycyna wojskowa wiąże się ściśle z medycyną lotniczą, kosmiczną i morską.

• Mała Encyklopedia Wojskowa, tom II (K – P), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970, wyd. I, s. 295.