Estońska Konserwatywna Partia Ludowa
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
EKRE |
| Lider | |
| Data założenia |
2012 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Barwy | |
Estońska Konserwatywna Partia Ludowa[1] (est. Eesti Konservatiivne Rahvaerakond, EKRE) – estońska partia polityczna określana jako ugrupowanie narodowo-konserwatywne i konserwatywno-społeczne[2], głosząca hasła antyimigracyjne i eurosceptyczne[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W marcu 2012 Estoński Związek Ludowy, który w wyniku wyborów w 2011 znalazł się poza parlamentem, podjął decyzję o przekształceniu się w Estońską Konserwatywną Partię Ludową[3], tworzoną wspólnie z Estońskim Ruchem Patriotycznym[4] (narodową organizacją powstałą w okresie sporu dotyczącego Brązowego Żołnierza). W 2013 przywództwo w partii objął Mart Helme, były ambasador w Rosji[5].
Konserwatyści wystartowali po raz pierwszy w wyborach do Parlamentu Europejskiego w Estonii w 2014, uzyskując 4,0% głosów[6]. Partia wystawiła również własną listę w wyborach parlamentarnych w 2015, uzyskując ostatecznie 8,1% głosów i 7 mandatów w Riigikogu XIII kadencji[2]. Wśród nowo wybranych posłów znaleźli się m.in. Mart Helme i jego syn Martin Helme[7].
W wyborach w 2019 EKRE odnotowała wzrost poparcia, dostała 17,8% głosów, co przełożyło się na 19 miejsc w parlamencie XIV kadencji[8]. Partia dołączyła następnie do koalicji rządowej z Estońską Partią Centrum i ugrupowaniem Isamaa, współtworząc drugi gabinet Jüriego Ratasa[9]. W tym samym roku wynik 12,7% głosów w wyborach europejskich przyniósł partii 1 mandat w Europarlamencie[10].
W lipcu 2020 Martin Helme zastąpił swojego ojca na funkcji przewodniczącego EKRE[11]. W styczniu 2021, po dymisji Jüriego Ratasa i zmianie rządu, partia znalazła się w opozycji. W 2023 partia otrzymała 16,1% głosów i 17 miejsc w Zgromadzeniu Państwowym[12]. W 2024 EKRE z wynikiem 14,9% głosów utrzymała jednoosobową reprezentację w PE kolejnej kadencji[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Estonia wybiera nowy skład parlamentu. eesti.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2015-07-30].
- ↑ a b Parties and Elections in Europe: Estonia. parties-and-elections.eu. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).
- ↑ People’s Union Becomes ‘Conservative People’s Party’. err.ee, 26 marca 2012. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).
- ↑ Rahvuslik liikumine paneb Rahvaliiduga leivad ühte kappi. delfi.ee, 18 lutego 2012. [dostęp 2015-07-30]. (est.).
- ↑ EKRE general assembly elects Mart Helme chairman. postimees.ee, 14 kwietnia 2013. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).
- ↑ Eesti Vabariik. ep2014.vvk.ee, 5 czerwca 2014. [dostęp 2015-07-30]. (est.).
- ↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-07-30]. (est.).
- ↑ Voting and election result. rk2019.valimised.ee, 5 marca 2019. [dostęp 2019-03-06]. (ang.).
- ↑ New Estonian government appointed to office by Kaljulaid. bnn-news.com, 25 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Rõivas not going to Brussels, admits Isamaa did better than expected. err.ee, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-29]. (ang.).
- ↑ Martin Helme elected chairman of EKRE. err.ee, 4 lipca 2020. [dostęp 2020-08-31]. (ang.).
- ↑ Reform Party weighing four coalition options. err.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
- ↑ Voting and election result. ep2024.valimised.ee, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona partii. [dostęp 2015-07-30]. (est.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
