Era wolności (szw. frihetstiden) – okres w historii Szwecji w latach 1718–1772 charakteryzujący się upadkiem absolutyzmu po śmierci Karola XII (1718) i rozwojem parlamentaryzmu szwedzkiego i trwający aż do absolutystycznego zamachu stanu który zorganizował ambitny Gustaw III w roku 1772 (zob. Akt o formie Rządu z 1772).

Epoka wolności upłynęła pod znakiem walk partii prorosyjskiej („partia czapek” – Mösspartiet) z partią profrancuską – antyrosyjską („partia kapeluszy” – Hattpartiet). W roku 1738 partia kapeluszy odniosła znaczne zwycięstwo i Arvid Horn musiał odejść z polityki. Ważnym wydarzeniem epoki było zniesienie cenzury w Szwecji.

• Partia Holsztyńska

• Herman Lindqvist, Historien om Sverige – Nyttan och nöjet, Stockholm 1996.
• Göran Nilzén, Carl Gyllenborg – en frihetstida hattpolitiker, Carlssons Stockholm 2007.
• Miachael Roberts, Era of Liberty – Sweden 1718-1771, Liverpool University Press, 1995.
• Gunnar Wettenberg, Från tolv till ett Arvid Horn (1664-1742), Atlantis Stockholm, 2006.
• Ulla Johansson, Fattiga och tiggare i Stockholms stad och län under 1700-talet. Studier kring den offentliga fattigvården under frihetstiden, Monografier utgivna av Stockholms kommun; 56. Stockholm 1984.
• Piotr Napierała, „Spadek polityczny po szwedzkim Frihetstiden (1718-1772)”, w: Współczesność i przyszłość nauk humanistycznych. Problemy i perspektywy badawcze, Instytut Historii UAM Poznań 2008, s. 13-24. ISBN 978-83-89407-53-5.