Edward Włodarczyk
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1946 |
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 2021 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1977 |
| Habilitacja |
1989 |
| Profesura |
1999 |
Edward Włodarczyk (ur. 5 października 1946 w Gilowie[1], zm. 7 kwietnia 2021[2] w Szczecinie) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, rektor Uniwersytetu Szczecińskiego w kadencjach 2012–2016 i 2016–2020.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1969 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na tej samej uczelni uzyskiwał kolejno stopnie naukowe doktora (w 1977 na podstawie pracy zatytułowanej Wielki przemysł Szczecina w latach 1850–1914) i doktora habilitowanego (w 1989 w oparciu o monografię Rozwój gospodarczy miast pruskich prowincji nadbałtyckich w latach 1808–1914). 12 lipca 1999 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Zawodowo od 1969 był związany ze Szczecinem. Został asystentem w kierowanej przez profesora Bogdana Dopierałę Pracowni Historii Pomorza Zachodniego Instytutu Historii PAN. Wszedł w skład Zakładu Historii Pomorza, który powołał Gerard Labuda. W 1989 Edward Włodarczyk objął stanowisko kierownika szczecińskiej pracowni IH PAN. W 1992 przeszedł do pracy w Zakładzie Historii Nowożytnej XVI–XVIII wieku na Uniwersytecie Szczecińskim. Od 1996 do 2002 pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego tej uczelni. Był następnie dyrektorem Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych i prorektorem US ds. kształcenia. W 2012 został wybrany na czteroletnią kadencję na stanowisko rektora tego uniwersytetu[3], zastępując Waldemara Tarczyńskiego. W 2016 uzyskał reelekcję na drugą czteroletnią kadencję[4], kończąc urzędowanie w 2020.
Publikował w czasopismach historycznych, tj. „Zapiski Historyczne”, „Dzieje Najnowsze” czy „Kwartalnik Historyczny”, a także w związanych z regionem („Kronika Szczecina”, „Szczecińskie Studia Historyczne”). Był redaktorem wydawanego przez Komitet Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk rocznika „Studia Maritima”. Specjalizował się w zagadnieniach historii gospodarczej i społecznej wieków XIX i XX, a także w historii Pomorza i Prus. Pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Polskiego Towarzystwa Historycznego.
Pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[5].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Wielki przemysł Szczecina w latach 1850–1914, Poznań 1982.
- Rozwój gospodarczy miast portowych pruskich prowincji nadbałtyckich w latach 1850–1914, Wrocław 1987.
- Dzieje Szczecina, t. III: 1806–1945 (współautor), Szczecin 1994.
- Historia Gdańska, t. IV: 1815–1920 (współautor), Sopot 1998.
- Historia Pomorza, t. IV (współautor), Toruń 2000.
- Pomorze Zachodnie od traktatu wersalskiego do upadku III Rzeszy, Gdańsk 2006.
- Pogranicze polsko-niemieckie. Przeszłość-teraźniejszość-przyszłość (red.), Szczecin 2000.
- Zapis historii (współautor), Poznań 1993.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rektor US z nagrodą. 24kurier.pl, 24 grudnia 2016. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ Nie żyje prof. Edward Włodarczyk, były rektor Uniwersytetu Szczecińskiego. Miał 75 lat. polskieradio24.pl, 7 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-07].
- ↑ Prof. Edward Włodarczyk nowym rektorem Uniwersytetu Szczecińskiego. perspektywy.pl, 18 kwietnia 2012. [dostęp 2012-10-06].
- ↑ Prof. Edward Włodarczyk ponownie rektorem Uniwersytetu Szczecińskiego. gs24.pl, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14].
- ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie. cmentarze.szczecin.pl. [dostęp 2021-06-12].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edward Włodarczyk. us.szcz.pl. [dostęp 2012-10-06].
- Prof. dr hab. Edward Włodarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-06].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
