Edward Słoński
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1872 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
Edward Słoński (ur. 23 października 1872 w Zapasiszkach, zm. 24 lipca 1926 w Warszawie) – polski poeta i prozaik.
Zarys biograficzny
[edytuj | edytuj kod]
Edward Słoński urodził się w Zapasiszkach[1] w powiecie drysieńskim (obecnie Paszeńki na Białorusi). Syn Edwarda Słońskiego i Moniki Grzymałowskiej[2][3].
Pobierał nauki w Kazaniu, Wilnie i Warszawie, uzyskując zawód dentysty. Był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej. Za działalność socjalistyczną był zsyłany już w XIX w., potem wielokrotnie aresztowany i więziony w Cytadeli.
Na początku 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich, brał udział w wojnie z bolszewikami. Do 1921 roku służył w Wojsku Polskim[4].
Następnie porzucił swój wyuczony zawód na rzecz pracy literackiej i wydawniczej.
Po ciężkiej chorobie zmarł w biedzie i zapomnieniu w wieku 54 lat w swoim mieszkaniu przy ul. Pięknej w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 233-1-7/8)[5].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Podczas I wojny światowej tworzył poezję patriotyczną związaną z Legionami. Napisał wówczas popularne wiersze: Ta, co nie zginęła[6] (1914), Idzie żołnierz borem lasem... (1916), Już ją widzieli idącą (1917) oraz Wojenko, wojenko (1917).
W swej twórczości literackiej nawiązywał do romantyzmu, zachęcał do rewolucyjnych przemian społecznych.
Pisał również książki dla dzieci i młodzieży.
Ważniejsze prace
[edytuj | edytuj kod]
- Dla mojej Pani 1898
- Z wiosennych dum 1898
- Poezye 1899
- Obłąkany niewydany poemat napisany w 1899 roku
- Poematy: Pieśń, Mary[7] 1901
- Do Boga poemat 1901
- Noc 1902
- Wiesio 1903
- Okruchy 1904
- Pieśń nad pieśniami[8] 1904
- Fragmenty 1905
- Bezimieńce - opowiadania dzisiejsze 1907
- Przebudzenie 1907
- Jeszczem wciąż pełen wiosny 1909
- Z pod szronu[9] 1910
- W więzieniu[10] nowele 1911
- Partia romans rewolucyjny 1911
- Wybór Poezyi 1911
- Powrót 1913
- Niezżęty Kłos[11] 1913
- Jak to na wojence... opowiadania dla dzieci 1915-1916
- Bajka o Białym Orle[12] 1918
- Wybór Poezyi - Ta, co nie zginęła...[13] 1918
- Na progu Polski 1921
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zapasiszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 397.
- ↑ Poszukiwane koligacje dla tomu 39. Polskiego Słownika Biograficznego. [dostęp 2010-06-16].
- ↑ Krystyna Starczak-Kozłowska - Ta, co nie zginęła... O moim dziadku Edwardzie Słońskim, poecie legionowym, Magazyn Polski, nr 12 (75) grudzień 2011, str 19-23
- ↑ Ogniwo Edwarda Słońskiego. [dostęp 2013-06-27].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD SŁOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-15].
- ↑ Edward Słoński, Ta, co nie zginęła... [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Poematy, wyd. 1901 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Pieśń nad pieśniami, wyd. 1904 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Z pod szronu, wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, W więzieniu, wyd. 1925 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Niezżęty kłos, wyd. 2, 1914 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Bajka o białym orle, wyd. 1918 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Edward Słoński, Wybór poezyi : ta co nie zginęła, wyd. 1918 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Utwory Edwarda Słońskiego w serwisie Wolne Lektury
- Utwory Edwarda Słońskiego w serwisie Polona.pl
- Edward Słoński, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-04-12].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
