Edoardo Sonzogno
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Edoardo Sonzogno (ur. 21 kwietnia 1836 w Mediolanie, zm. 14 marca 1920 tamże[1]) – włoski wydawca muzyczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny księgarzy i podjął pracę w wydawnictwie założonym przez jego dziadka[1][2]. W 1866 roku założył gazetę „Il Secolo”, którą wydawał do 1909 roku[1][2]. Ponadto wydawał czasopisma „Il teatro illustrate” (1881–1892) oraz „La musica popolare” (1882–1892)[1]. W 1874 roku zaczął wydawać druki muzyczne, początkowo publikował partytury dzieł współczesnych kompozytorów francuskich oraz dawną muzykę włoską[1][2]. W 1883 roku zorganizował konkurs dla młodych twórców operowych, w jego drugiej edycji w 1889 roku zwyciężył Pietro Mascagni ze swoją Rycerskością wieśniaczą[1][2]. Wydał partytury do takich oper jak Pajace, Andrea Chénier i Adriana Lecouvreur[2]. W 1894 roku założył w Mediolanie własny teatr operowy, Teatro Lirico Internazionale[1][2].
W 1909 roku przeszedł na emeryturę i przekazał wydawnictwo swojemu synowi Riccardo (1871–1915), po którego śmierci odziedziczył je jego kuzyn Renzo (1877–1920)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3404. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 275–276. ISBN 83-224-0334-8.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
