Edmund Apolinary Ernest-Kosmowski (fr. Edmond Ernest-Kosmowski) (ur. 23 lipca 1900 w Warszawie, zm. 10 marca 1985 w Equemauville) – polski malarz tworzący od 1945 we Francji.

Urodził się 23 lipca 1900 w Warszawie, w rodzinie Stanisława i Heleny z Tyfczyńskich. W latach 1913–1914 był członkiem skautingu (harcerstwa). Będąc skautem trafił do Legionów Polskich. Od 1 września 1915 do 4 listopada 1916 służył w 5 Pułku Piechoty Legionów. Jego udział w działaniach zbrojnych nie jest znany. Od 1 listopada 1918 do czerwca 1919 brał udział w rozbrajaniu wojsk okupacyjnych. W latach 1920–1922 ochotniczo służył w Wojsku Polskim^[1]. W późniejszym wieku studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim równolegle uczęszczając do Szkoły Sztuk Pięknych. W latach 1927–1929 był prezesem Bratniej Pomocy Studentów ASP. Członek-założyciel i członek zarządu Związku Pionierów Kolonialnych^[1] Po ukończeniu obu uczelni zajął się malarstwem, tworzył pejzaże i portrety.

Po II wojnie światowej nie powrócił do ojczyzny, osiadł we Francji. Kontynuował malarstwo, brał udział w licznych wystawach. W 1960 przeniósł się do Honfleur, gdzie powstała seria obrazów o tematyce dziecięcej tworzona w technice naśladującej impresjonistów. Po 1965 często wystawiał swoje dzieła w galeriach w Stanach Zjednoczonych.

Od 1 września 1923 był mężem Haliny Feliksy Kmiećkowiak^[1].

Zmarł w Equemauville w wielu 84 lat.

• Grażyna i Przemysław Witekowie, Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej, Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
• "La mer, le sable, le soleil" Livret de l’exposition réalisée à la Direction des Archives du Calvados, katalog wystawy w Archives du Calvados czerwiec-grudzień 2010.