Suweren (fr. souverain, najwyższy i ang. sovereign, suwerenny) – podmiot sprawujący niezależną władzę zwierzchnią. Prawa suwerena przynależą: urzędującym monarchom, pretendentom do tronów i tytularnym monarchom, papieżowi, niektórym wschodnim patriarchom (np. patriarsze Konstantynopola) oraz narodom rządzącym się w systemie demokratycznym (gdzie funkcjonuje zasada suwerenności ludu).

Hasło "monarcha" wskazuje, że mianem tym opatruje się i parlamentarnych i absolutnych - trudno by mieli jednaki zakres czegokolwiek.

Tym bardziej trudno by cokolwiek przysługiwało komuś kto dopiero pretenduje do tronu.

Tytularny monarcha - taki który ma tylko tytuł, gdzie tu władza i to zwierzchnia?

W Wielkiej Brytanii mianem tym opatruje się całą rodzinę królewską w państwie tym próby pełnienia przez królów władzy doprowadziły do skrócenia o głowę jednego z nich w 1649. Może ich tak tam nazywają lecz zwierzchność z tego nie wypływa. Król(owa) panuje a nie rządzi. Od 1689 bez zgody parlamentu zabronione jest "zawieszenie praw lub ich wykonania, ustanawianie podatków, tworzenie armii" itd. a sto lat później za Jerzego III zasadą stało się że rząd Jego/Jej Królewskiej Mości cieszyć ma się zaufaniem Izby Gmin (zalegalizowane w 1911).

W Japonii cesarz "podejmuje w sprawach państwowych tylko takie działania, jakie przewiduje niniejsza Konstytucja i nie posiada władzy w zakresie kierowania państwem" (art. 4 Konstytucji z 1947) "wszelka działalność Cesarza w sprawach państwowych wymaga rady i aprobaty Rządu", mianuje Premiera wybranego przez Parlament i Prezesa Sądu Najwyższego powołanego przez Rząd, tylko "za radą i aprobatą Rządu" ogłasza ustawy (bez prawa veta), ułaskawienia itd. ma raczej obowiązki niż uprawnienia, a nawet i je "Cesarz może przekazać" innym organom "w przypadkach, które może określić ustawa." (Pozycja ustrojowa cesarza w konstytucjach Japonii)

W Szwecji premiera mianuje przewodniczący Riksdagu na podstawie jego uchwały, "zmiana rządu następuje na jego specjalnym posiedzeniu w obecności Głowy Państwa, a w razie przeszkody, w obecności Przewodniczącego Riksdagu. Przewodniczący Riksdagu zapraszany jest na posiedzenie w każdym przypadku." (Rdz 6 par. 6 konstytucji z 1974) A contrario obecność króla jest zbędna; sędziów, podobnie jak w Japonii, mianuje rząd (Rdz 11 par 6). Rząd też stosuje prawo łaski (Rdz 12 par.9) i promulguje ustawy (Rdz 8 par. 19).

W Konstytucji 3 Maja królowi przysługiwała tylko władza wykonawcza (nie zwierzchnia) i tylko wespół ze Strażą Praw odpowiedzialną przed Sejmem parlamentarnie i konstytucyjnie. Co najmniej od XVI w. mówiono in Polonia lex est rex, non rex est lex. Pilot Pirx (dyskusja) 15:33, 25 maj 2015 (CEST)[odpowiedz]

Mnóstwo ludzi używa słowa "suweren" w odniesieniu do ludzi (w kontekście wiadomym), uważając chyba, że to synonimy.

Wcale nie "chyba". Wpisz w Google "oczekiwania suwerena", "potrzeby suwerena", a zobaczysz, że w/g niektórych "suweren" to modny synonim słowa "ludzie". Ale najlepszy kwiatek jest tu. Bardzo znany, i bardzo piśmienny redaktor :-) 85.193.199.225 (dyskusja) 17:38, 14 wrz 2017 (CEST)[odpowiedz]

PS. Nie jestem pewien, czy to sam Ziemkiewicz użył określenia "suweren".85.193.199.225 (dyskusja) 19:11, 30 paź 2017 (CET)[odpowiedz]

Usunięte. --WTM (dyskusja) 16:51, 17 wrz 2017 (CEST)[odpowiedz]

Jestem mile zaskoczony. Dzięki. 85.193.199.225 (dyskusja) 21:20, 21 wrz 2017 (CEST)[odpowiedz]

Nigdy nie natknąłem się w mediach na słowo "suweren" w znaczeniu innym niż naród, społeczeństwo, lud.

Ktoś na swoim blogu słusznie zauważył, że:

„Suweren oczekuje”, „suweren wybrał”, „suweren zdecydował” – mówią politycy prawicy, niestety powtarzają też inni, powtarzają media. Słowo suweren jest od jakiegoś czasu synonimem słów naród, społeczeństwo. Słowniki, nawet te dostępne w Internecie, wyraźnie nie nadążają za zmianami (może nie chcą?), bo uparcie trzymają się tego, że suweren to ‘niezależny władca, zwykle średniowieczny, niepodlegający niczyjej zwierzchności’, ‘senior, zwierzchnik wasala w epoce feudalnej’, a także ‘dawna złota moneta mająca rozmaitą wartość w różnych krajach’. Historycznie zatem rzecz ujmując, (pomijając sprawę monety), suweren to władca. Idąc tropem myślenia polityków, władcą jest naród (ho, ho, nie byle jaki, bo Naród Polski!).

Proponuję zatem odnieść się do tego problemu językowego w samym artykule.

Zgłoszenie zostało przeniesione z Wikipedia:Zgłoś błąd w artykule ponieważ prawdopodobnie nie zostało rozwiązane w ciągu 45 dni.

Na czele rodziny królewskiej stoi aktualnie panujący król lub królowa. Do rodziny tej zaliczani są: * rodzice i bezpośrednie rodzeństwo panującego króla oraz ich małżonkowie, * dzieci i wnuki panującego króla oraz ich współmałżonkowie (chyba że z jakichś powodów zostaną wykluczeni z rodziny królewskiej). Brak (chyba) małżonka(ki) królowej(króla). Zgłasza: 46.112.81.71 (dyskusja) 20:00, 13 sty 2019 (CET)[odpowiedz]