Artykuł miejscami znacznie bardziej przypomina esej niż poważną notę biograficzną. By nie pozostać gołosłownym:

"Kobieta zmienną jest, mówi przysłowie a Potiomkin doskonale je rozumiał." "Jako faworyt imperatorowej kosztował Rosję 50mln. Rubli i tym samym był najdroższym z kochanków Katarzyny. " (skąd takie dane i co to w ogóle znaczy?) "Czas najwyższy byście zniknęli z powierzchni ziemi!" (jako tytuł dużo lepiej pasuje do rozdziału książki popularno-historycznej) itp.

Nie jestem znawcą tych czasów ani tym bardziej tej postaci, jednakowoż prosiłbym osobę zaznajomioną z tematem o gruntowne przebudowanie artykułu w celu zmiany jego stylu i usunięcia wszystkiego, co można tu nazwać brakiem obiektywizmu historycznego i publicystyką.

• • Racja, styl był zbyt luźny, dlatego coś niecoś poprawiłem. Karol (zaprasza do dyskusji) 13:48, 2 lut 2010 (CET)[odpowiedz]

(Przeniesione z artykułu zu. Mpfiz (dyskusja) 08:11, 16 lut 2011 (CET))[odpowiedz]

W bibliografii autor niniejszego wpisu o księciu Potiomkinie podał książkę Simon'a Sebag'a Montefiore, Potiomkin: książę książąt. Przydałoby się, żeby autor niniejszej notki na Wikipedii zaznajomił się z tą pozycją. Potiomkin wykonał niewyobrażalnie ogromną pracę, jesli chodzi o zagospodarowanie Krymu. Kłuło to w oczy dworzan i wielmożów rosyjskich na dworze Katarzyny II. To oni uknuli wszystkie plotki i oszczerstwa, które autor skonsolidował jako "Wielka inspekcja - wielkie oszustwo". Leniwe, skorumpowane i pełne intryg otoczenie carycy robiło wszystko, aby skompromitować Potiomkina. Tymczasem - podczas podróży Katarzyny na Krym towarzyszyło jej wielu ambasadorów i notabli z innych krajów. Wszyscy oni byli świadkami spektaklu, który przygotował książę Grigorij. ŻADEN z nich nigdy choć słowem nie wspomniał o jakichkolwiek oszustwach, łącznie przecież z cesarzem Józefem II. Przeciwnie - byli oni pod wielkim wrażeniem niebywałych dokonań Potiomkina. Przykre, że po tylu latach wyssane z palca plotki i kłamstwa funkcjonują w umysłach beztroskich historyków, takich jak niniejszy autor. A w Sewastopolu na przykład dalej stacjonuje Wielka Rosyjska Flota Czarnomorska. Miasta Mikołajów, Odessa, Dniepropierowsk (Jekaterynosław), Sewastopol - pełne są, jakby zapewne autor je nazwał - oszustw Potiomkina. Do dziś zapierają dech w piersiach. IP 83.6.226.67

Nie mam książki Monefiore ale systematycznie jest ona cytowana w tej sprawie. Xx236 (dyskusja) 10:41, 31 maj 2016 (CEST)[odpowiedz]