Dom jednodzinny przy ul. Zielonego Dębu 21
dawniej dom nr 37 wzorcowego osiedla WuWA

nr rej. A/1655/373/Wm z dnia 18 stycznia 1979 r.
Widok budynku od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Wrocław
Adres	ul. Zielonego Dębu 21
Typ budynku	dom jednorodzinny
Styl architektoniczny	modernizm
Architekt	Ludwig Moshamer
Inwestor	Siedlungsgeselschaft Breslau A.G.
Kondygnacje	2
Powierzchnia użytkowa	149 m²
Rozpoczęcie budowy	marzec 1929
Ukończenie budowy	czerwiec 1929
Ważniejsze przebudowy	2012
Pierwszy właściciel	Siedlungsgeselschaft Breslau A.G.
Położenie na mapie Wrocławia Dom przy ul. Zielonego Dębu 21
Położenie na mapie Polski Dom przy ul. Zielonego Dębu 21
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Dom przy ul. Zielonego Dębu 21
51°06′23,86″N 17°05′07,86″E/51,106628 17,085517
Multimedia w Wikimedia Commons

Dom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 21 – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie we Wrocławiu, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Ludwiga Moshamera.

Zaprojektowany przez Ludwiga Moshamera dom jednorodzinny powstał w północnej części wzorcowego osiedla zorganizowanej w roku 1929 wystawy „Mieszkanie i miejsce pracy” u zbiegu ulic Zielonego Dębu i Dembowskiego (wówczas Grüneicher Weg i Zimpeler Straße). Ta część osiedla przeznaczona była na prezentację wolno stojących domów jednorodzinnych. Wraz sąsiednimi domami: nr 36 autorstwa Moritza Haddy, nr 35 Heinricha Lauterbacha i 28 Emila Langego oraz dwurodzinnymi domami nr 25–26 Theo Effenbergera, 29–30 Paula Häuslera i nieistniejącym już domen nr 32–30 Gustava Wolfa był przykładem luksusowej willi przeznaczonej dla zamożniejszych mieszkańców, podczas gdy mieszkania w pozostałych domach były lokalami spełniającymi warunki minimum egzystencjalnego^[1]. Był ostatnim z prezentowanych na osiedlu domów, otrzymał numer porządkowy 37. Architekt zaprojektował ten dom z myślą o użytkowniku reprezentującym pewną warstwę społeczną: wyższym urzędniku, kupcu czy przedstawicielu wolnego zawodu prowadzącym swoją pracownię w centrum miasta^[2]. Lokator tego domu miał mieszkać wraz ze swoją rodziną, miał też zatrudniać służącą.

Dom nr 37 tak jak pozostałe domy wzorcowego osiedla powstawał wiosną 1929 r., a jego prezentacja wraz z wnętrzem i kompletnym wyposażeniem trwała od 15 czerwca do 30 września tegoż roku. Po wystawie inwestor a jednocześnie pierwszy właściciel domu wynajął go na okres 2 lat celem przetestowania proponowanych rozwiązań^[3].

Jako pierwszy z całego osiedla został w roku 2012 poddany gruntownemu remontowi przywracającemu mu wygląd pierwotny.

Dom wykonany jest z cegieł o grubości 44 cm. Powierzchnia użytkowa wynosi 149 m². Rzut budynku tworzą dwa prostokąty połączone ze sobą pod kątem rozwartym. Dzięki temu obie bryły, w których ulokowano pomieszczenia części dziennej: jadalnię i pokój dzienny otrzymują od strony południowej duża ilość promieni słonecznych. Po przeciwnej stronie umieszczono część nocną: sypialnie i łazienkę dostępną z obu sypialni. Na górnej kondygnacji znajduje się pokój gościnny i dodatkowa łazienka.

Rzuty kondygnacji

• 
  Rzut parteru
• 
  Rzut I piętra

Dom w czasie wystawy w 1929

• 
  Widok od ulicy Zielonego Dębu. Elewacja północna i zachodnia
• 
  Widok od ogrodu. Elewacja południowa i wschodnia
• 
  Pokój dzienny i jadalnia
• 
  Sypialnia pani domu
• 
  Pokój dla dzieci

Dom współcześnie

• 
  Dom przed wykonaniem remontu w marcu 2011
• 
  Dom po remoncie w sierpniu 2013

• Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
• Jadwiga Urbanik: WUWA 1929–2009. Wrocławska wystawa Werkbundu. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2009.
• Werkbund Ausstellung Wohnung und Werkraum. Breslau 1929 15. Juni bis 15. September. Ausstellungs-Führer. Breslau: 1929.