Dobrosław

Płeć	męskie
Język(i)	polski, czeski, serbsko-chorwacki, słowacki
Znaczenie
Języki	słowiańskie
Słowo	dobro + sława
Znaczenie	„cieszący się dobrą sławą”
Region pochodzenia	Słowiańszczyzna
Alternatywne nazwy
Warianty obcojęzyczne	serb. Добросав
Odpowiednik dla płci przeciwnej	Dobrosława
Hasło w Wikisłowniku

Dobrosław, Dobroslav (cyrylica: Доброслав), Dobrosav (serb. Добросав) – starosłowiańskie imię męskie złożone z członów Dobro- (dobry) i -sław (sława)^[1], oznaczające „tego, który cieszy się dobrą sławą”. Najstarszy znany zapis tego imienia pochodzi z 1230 roku. Dobrosław występuje także w licznych innych językach słowiańskich, tj. w języku czeskim, bułgarskim, serbskim, chorwackim, słoweńskim i ruskim. Istniały także odpowiedniki znaczeniowe tego imienia w sanskrycie, np. imię jednostopniowe Su-śravas- (miej/masz dobrą sławę) lub dwustopniowe, jak Pra + su-śruta „bądź/jest bardzo dobrze sławny”); człon su- oznacza dobrze, dobry^[2].

Dobrosław imieniny obchodzi 10 stycznia oraz 24 listopada.

Żeński odpowiednik: Dobrosława.

Podobne imiona staropolskie: Dobrobąd, Dobrociech, Dobrogost, Dobromir, Dobromił, Dobromysł, Dobromysław, Dobrosiodł, Dobrowit, Dobrowoj, Dobrutro oraz Dobrzegniew.

Znane osoby noszące imię Dobrosław:

• Stefan Dobrosław – król Zety w latach 1042–1050;
• Dobrosław II – król Zety od 1101 do 1102 roku;
• Ireneusz Gugulski, właśc. Ireneusz Dobrosław Gugulski – warszawski nauczyciel-polonista z Liceum im. Reytana;
• Dobroslav Chrobák – słowacki pisarz;
• Dobroslav Jevđević – serbsko-bośniacki polityk, dowódca oddziału czetników;
• Dobrosav Krstić – jugosłowiański piłkarz i trener;
• Dobroslav Paraga – chorwacki polityk.