Dimitar Dimitrow
 Dimitar Dimitrow (po lewej) wraz z prezydentem Rosji Władimirem Putinem (2000) | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1937 |
|---|---|
| minister edukacji | |
| Okres |
od 20 marca 1991 |
| Poprzednik |
urząd utworzony |
| Następca | |
| minister kultury | |
| Okres |
od 30 listopada 1998 |
| Poprzednik |
Slobodan Unkowski |
| Następca |
Ljuben Paunowski |
| ambasador Republiki Macedonii w Rosji i na Białorusi | |
| Okres |
od 2000 |
Dimitar Dimitrow (ur. 13 listopada 1937 w Tsakoni) – jugosłowiański i północnomacedoński pisarz, polityk, tłumacz, krytyk i dyplomata narodowości tureckiej[1]. Pełnił funkcję ministra edukacji (1991–1992), ministra kultury (1998–1999) oraz ambasadora Republiki Macedonii w Rosji i na Białorusi (2000–2003).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1961 roku ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju[2][1]. Odbył następnie studia magisterskie z zakresu socjologii i sztuki, które ukończył w 1975 roku na tejże uczelni, następnie doktoryzował się w dziedzinie filozofii na Uniwersytecie w Zagrzebiu[2]. Pracował jako profesor na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju[1].
W 1970 roku dołączył do Stowarzyszenia Pisarzy Macedonii[1]. 20 marca 1991 roku stanął na czele nowo utworzonego Ministerstwa Edukacji, pełnił tę funkcję do 4 września 1992 roku[potrzebny przypis]. Od 30 listopada 1998 do 28 grudnia 1999 roku piastował urząd ministra kultury[3]. Od 2000 do 2003 roku pełnił funkcję ambasadora Republiki Macedonii w Rosji i na Białorusi[4].
Twórczość[5][1]
[edytuj | edytuj kod]- Животот и уметноста (1967)
Eseje
[edytuj | edytuj kod]- Противставување (1971)
- Македонски работи (1991)
- Уметност и човекување (1992)
- Меѓу тоталитаризам и демократија (1994)
- Името и умот (1999)
Literatura dziecięca
[edytuj | edytuj kod]- Збогум детство (1960)
- Овчарче (1960)
- Кога сме деца (1962)
Poglądy
[edytuj | edytuj kod]W Macedonii Północnej uważany jest za bułgarofila[4]. Przyznał jednak, że w XX wieku na terytorium swojego kraju miał miejsce proces debułgaryzacji[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Д. dpmk.org, 2009. [dostęp 2010-03-08]. (mac.).
- ↑ a b ДИМИТАР ДИМИТРОВ. sobranie.mk. [dostęp 2011-09-28]. (mac.).
- ↑ Milowan Stefanowski (Милован Стефановски): Писатели, министри и бугарофили. Проконзул на ридот на камилите. vmro.150m.com, 1999-06-26. [dostęp 2011-07-07]. (mac.).
- ↑ a b Jowan Pawłowski (Јован Павловски): Анахронизмите на гласноговорникот на необугарштината. star.dnevnik.com.mk, 2001. [dostęp 2016-03-04]. (mac.).
- ↑ Macedońska Encyklopedia 2009 ↓, s. 466.
- ↑ Dimitrow 1999 ↓, s. 225-243.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dimitar Dimitrow, Името и умот, Skopje 1999.
- Macedońska Encyklopedia: Македонска академија на науките и уметностите. 2009. ISBN 978-608-203-024-1.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
