Deuteranopia (daltonizm) – wada wzroku, odmiana ślepoty barw, polegająca na nierozpoznawaniu barwy zielonej (lub myleniu jej z barwą czerwoną). Objawia się to dokładnie brakiem rozróżnienia koloru czerwonego, pomarańczowego, żółtego i zielonego. Percepcja jaskrawości nie zmienia się. Występuje za to brak rozróżnienia w percepcji składowych czerwonej i zielonej, co prowadzi do odbioru fioletu i cyjanu jako ten sam kolor.

Osoby z deuteranopią mogą mieć problemów z rozpoznawaniem sygnałów drogowych, wskazań na mapach lub w innych sytuacjach, w których rozpoznanie koloru jest kluczowe.

Jest wynikiem braku czopków reagujących na barwę zieloną.

Można wyróżnić:

• Deuteranopię, gdzie czopki czułe na średnią długość fali (zielone) w ogóle nie występują.
• Deuteranomalię, gdzie nie brakuje czopków czułych na kolor, ale szczyt czułości przesuwa się w kierunku czopków czułych na kolor czerwony. Spektrum tego zaburzenia może być pomiędzy prawie normalnym widzeniem kolorów a deuteranopią^[1].

Deuteranopia jest dziedziczną chorobą i występuje z częstotliwością około 1 na 20 mężczyzn. Kobiety są mniej narażone na deuteranopię, ponieważ mają dwa chromosomy X, dzięki czemu mutacja na jednym z chromosomów może być rekompensowana przez geny na drugim chromosomie^[1].

Rozkład zaburzenia widzenia zieleni:

• Deuteranomalia, populacja mężczyzn: 5%
• Deuteranopia, populacja mężczyzn: 1%
• Deuteranomalia, populacja kobiet: 0,35%
• Deuteranopia, populacja kobiet: 0,1%^[2]

Nazwa „daltonizm” pochodzi od angielskiego chemika Johna Daltona, który w 1794 r. na własnym przypadku opublikował jej opis.