For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Demony Sri Lanki.

Demony Sri Lanki

Demony, częściej określane syngaleskimi słowami yakseya i yakka (යක්ෂයා/යකා) – byty stanowiące ważną część folkloru Sri Lanki. Podlegają władzy króla, który zabronił im zabijać ludzi. Wobec tego sprowadzają na nich różne choroby, czerpiąc czystą satysfakcję z omijania tego zakazu. Ofiary uznane za zaatakowane przez demony wymagają kuracji i odstraszania demonów poprzez ludowe egzorcyzmy.

Powstanie

[edytuj | edytuj kod]
Maska przedstawiająca demona Maha Sohona

Wedle wierzeń demony rozprzestrzeniły się wśród żywych, raczej wyhodowane (po palijsku opapatika), niż wydane na świat przez matkę[1]. Jednak niektóre demony, jak Kola Sanni Yaka zostały zrodzone przez ludzkich rodziców, dopiero później stając się demonami[2]. W niezwykły sposób narodził się demon Maha Sohona, który został zabity, a następnie ożywiony przez bóstwo, powracając do żywych pod postacią demona[3].

Społeczność

[edytuj | edytuj kod]

Demony tworzą olbrzymią społeczność, na czele której stoi król o imieniu Wesamuni (określany w pewnych źródłach Wessamony)[4]. Obawiają się go wszystkie demony, rządzi nimi żelazną pięścią. Każde wykroczenie spotyka się z surową karą, często śmiertelną. Ma też w zanadrzu 32 sposoby tortur, jak gotowanie, smażenie, nabijanie na pal czy wlewanie nieszczęśnikowi do gardła roztopionego metalu. Wesamuni posiada też magiczny złoty miecz, który wylatuje z jego ręki, odcina tysiąc głów z szybkością błyskawicy i powraca do ręki swego pana, słuchając tylko jego rozkazu[1].

Kiedyś demony były wolne i dowolnie atakowały ludzi, po czym ich pożerały[5]. Jednakże Wesamuni zabronił im bezpośrednio napadać na ludzi, zezwalając jedynie na powodowanie chorób i cierpienia. Wierzy się, że przynosi to demonom satysfakcję porównywalną z zabijaniem ludzi[6]. Największa niesława przypada najbardziej przerażającemu z demonów Reeri Yakseya, zdolnemu wywoływać każdy rodzaj chorób[5].

Istnieją 2 typy demonów. Pierwszy z nich bliższy jest bogom czy bóstwom, zamieszkuje górne rejony nieba w wielkich, wymyślnych pałacach. Demony te zwą się dewatawas. Uważa się je za mądre i potężne, ale nie czyniące szkody człowiekowi. Drugi rodzaj demonów również zamieszkuje niebo, ale bliżej powierzchni Ziemi. Są dzikie i okrutne, sprowadzają na człowieka nieszczęście, a ludność singaleska obawia się ich. Są niewidoczne dla oka człowieka, uważa się, że mają ciemną skórę i długie białe zęby[1].

Yaksa Sabawa

[edytuj | edytuj kod]

W każdą środę czy sobotę demony zbierają się razem. Zgromadzenie to nosi nazwę Yaksa Sabawa. Każdy z naczelników musi na nim zdać sprawę Wesamuniemu na temat działań i sprawowania się jego grupy[7]. Następnie odbywa się zabawa wszystkich demonów, gdzie okazują swe różnorakie zdolności[5].

Egzorcyzm

[edytuj | edytuj kod]

Istnieją tradycyjne rytuały egzorcyzmów, jak Sanni Yakuma. Przeprowadza się je w celu odegnania demonów, gdy uzna się, że opętały jakąś osobę. Rytuały te ściśle łączą się z tańcem Pahatharata[8]. Egzorcyzmy są zwykle długie i wypracowane, wymagają występów tancerzy poprzebieranych za różne demony, którym akompaniuje bicie w bębny. Prezentuje się także demonom dary, w zamian za które demon ma zgodzić się opuścić ofiarę[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, Ceylon Branch: Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society. T. 4. The Colombo Apothecaries Co., 1886, s. 13–20. (ang.).
  2. Richard Schechner, Appel, Willa: By means of performance: intercultural studies of theatre and ritual. Cambridge University Press, 1990, s. 126. ISBN 0-521-33915-4. (ang.).
  3. E. A. Abesekare: ගැමුනු රජ සහ දස මහා යෝධයෝ (King Gemunu and the ten giant warriors). 1998, s. 71–73. ISBN 955-21-0009-7. (syng.).
  4. Benjamin Clough: A dictionary of the English and Singhalese, and Singhalese and English languages: Under the patronage of the Government of Ceylon. Wesleyan Mission Press, 1830, s. 497. (ang.).
  5. a b c Dandris de Silva Gooneratne: On demonology and witchcraft in Ceylon. Asian Educational Services, 1998, s. 13–22. ISBN 978-81-206-1309-6. (ang.).
  6. Moncure Daniel Conway: Demonology and Devil-Lore. T. 1. BiblioBazaar, LLC, 2008, s. 259–260. ISBN 978-0-559-57881-6. (ang.).
  7. Colin De Silva: The founts of Sinhala. Granada, 1984, s. 144. ISBN 978-0-246-12358-9. (ang.).
  8. Traditional Dances of Sri Lanka. Info.lk. [dostęp 2009-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-03)]. (ang.).
  9. Sally Falk Moore, Myerhoff, Barbara G.: Secular ritual. Uitgeverij Van Gorcum, 1977, s. 95–97. ISBN 90-232-1457-9. (ang.).
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Demony Sri Lanki
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?