Ten artykuł od 2022-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Dębica

Dzielnica Elbląga
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Miasto	Elbląg
W granicach Elbląga	1 maja 1987[1]
Populacja (2005) • liczba ludności	300[potrzebny przypis]
Strefa numeracyjna	(+48) 055
Kod pocztowy	82-3xx
Tablice rejestracyjne	NE
Położenie na mapie Elbląga Dębica
Położenie na mapie Polski Dębica
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Dębica
54°09′30″N 19°27′15″E/54,158333 19,454167

Dębica (niem. Dambitzen) – jedna ze wschodnich dzielnic Elbląga.

Dębice były wsią komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku^[2].

Dębica leży we wschodniej części miasta. Od zachodu graniczy z osiedlem Przy Młynie, od północy z parkiem leśnym „Bażantarnia”, od południa z dzielnicą Warszawskie Przedmieście, a od wschodu – ze Stagniewem. Na terenie Dębicy mieści się jeden z dwóch w Elblągu cmentarzy komunalnych. Nekropolia „Dębica” przy ul. Łęczyckiej powstała w 1974 roku. Do tej pory pochowano na niej około 30 tysięcy osób. Przy ulicy Łęczyckiej w 1842 roku zbudowano zajazd Gasthaus Dambitzen. Gospoda w Dębicy była bardzo starym i popularnym miejscem rozrywki podczas letnich wypadów za miasto. Odbywały się tu często koncerty, była sala taneczna, a restauracja znajdująca się w gospodzie słynęła z tortu wiśniowego własnego przepisu i pysznego ciasta hamburskiego. Wraz z pojawieniem się w pobliskiej Bażantarni etablissementu „Vogelsang” przestała być tak licznie odwiedzana przez zamożniejsze towarzystwo. Latem 1842 roku właściciel gospody o nazwisku Teetz wybudował nowy fachwerkowy budynek restauracyjny, który przetrwał kolejnych 150 lat. W latach 70. XX w. dawna gospoda służyła jeszcze funkcjom mieszkalnym, później obiekt popadł w zapomnienie i ruinę. Ostatecznie jego resztki zniknęły w okolicach 2000 r. Dziś stoi w tym miejscu prywatna willa. Przy tej samej ulicy, lecz poniżej na wysokości jednostki wojskowej mieści się tzw. młyn. Pierwotnie była to mleczarnia. Historia mleczarni Hermanna Schrötera, największej we wschodnich Niemczech, pierwszy zakład założony w 1879 r. w Stühmswalde (Stankowo), filia otwarta w 1889 r. w Elblągu przy ul. 1 Maja, przy ul. Łęczyckiej 17 w Elblągu, gdzie mleczarnia miała zakład przetwórczy (m.in. serowarnię i młyn) – dziś mieści się tam firma cateringowa.

• Braniewska
• Łęczycka
• Warmińska
• Wschodnia

Do Dębicy można dojechać:

• autobusami ZKM Elbląg linii numer 22 i 23^[3],
• autobusami PKS.