Bronisław Malewski
 Poseł do I Dumy Państwowej, 1906 | |
| generał podporucznik lekarz | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
naczelny lekarz korpusu |
| Główne wojny i bitwy | |
Bronisław Malewski (ur. 4 lutego?/16 lutego 1874 w Kutaisi, zm. 22 lutego 1920 w Warszawie) – generał podporucznik lekarz Wojska Polskiego, poseł do I Dumy i na Sejm Ustawodawczy RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Władysława Gustawa, urzędnika cywilnej administracji rosyjskiej, i Eleonory z Daszewskich. Miał siedmioro rodzeństwa. Żonaty z Jadwigą z Ciświckich, z którą miał córkę Hannę. Studiował medycynę w Petersburgu i Warszawie. W 1899 uzyskał dyplom lekarski. Po odbyciu jednorocznej obowiązkowej służby wojskowej w armii rosyjskiej praktykował w Nałęczowie i Grodzisku Mazowieckim. Oprócz praktyki lekarskiej zajmował się działalnością polityczną i społeczną. Był posłem z Lubelskiego do I Dumy[1]. Był członkiem Ligi Narodowej przed 1903 rokiem[2]. W sierpniu 1914 zmobilizowany został do Armii Imperium Rosyjskiego. W carskiej służbie wojskowej pozostawał do października 1917, służąc w jednostkach liniowych i szpitalach.
Na początku 1918 został naczelnym lekarzem I Korpusu Polskiego w Rosji w stopniu pułkownika.
18 grudnia 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu pułkownika, przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych i wyznaczony na stanowisko szefa Departamentu Sanitarnego. Organizator wojskowej Służby Zdrowia. 27 grudnia 1918, na własną prośbę, został zwolniony z Wojska Polskiego w stopniu generała majora[3]. Od 27 marca 1919 roku przysługiwał mu tytuł generała podporucznika lekarza[4][1][5]
Był kierownikiem Zakładu Wodoleczniczego w Grodzisku i wiceprezesem tamtejszej organizacji „Sokół”[1]. 26 stycznia 1919, w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat poselski z listy bezpartyjnej, ogólnonarodowej w Okręgu XV (powiaty: grójecki, błoński i lewy brzeg warszawskiego)[6]. W Sejmie Ustawodawczym został członkiem Komisji Wojskowej i referentem Komisji Zdrowia Publicznego oraz członkiem koła poselskiego „Związek Sejmowy Ludowo Narodowy”, którego przewodniczącym był Wojciech Korfanty[7]. 22 lutego 1920 w Warszawie zginął w wypadku samochodowym. Pochowany w Lublinie.
Generał Malewski był żonaty z Jadwigą z domu Ciświcka, z którą miał syna Andrzeja i córkę Hannę (1911-1983).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rzepecki 1920 ↓, s. 133.
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 578.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 r. s. 49.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 37 z 3 kwietnia 1919 roku, poz. 1198.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 127 autory podali, że został zweryfikowany w stopniu generał brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku..
- ↑ Monitor Polski nr 24 z 30 stycznia 1919 roku, s. 1.
- ↑ Rzepecki 1920 ↓, s. 280, 281.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Tadeusz Rzepecki: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku. Poznań: Wielkopolska Księgarnia Nakładowa, 1920.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
