Brama Orawska
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
950 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°16′53,0″N 19°49′31,3″E/49,281389 19,825361 |
Brama Orawska (słow. sedlo Tichá) – położona na wysokości 950 m szeroka przełęcz oddzielająca Orawicko-Witowskie Wierchy (Przysłop Witowski 1164 m) od Tatr Zachodnich (Siwiańskie Turnie 1065 m). Najniższy punkt znajduje się w lesie, ok. 100 m na północ od polany Molkówka i ok. 300 m na wschód od granicy polsko-słowackiej (po polskiej stronie)[1]. Przez Bramę Orawską przebiega też Wielki Europejski Dział Wodny pomiędzy zlewniami Morza Czarnego i Bałtyku. Cieki spływające na zachód, do Doliny Cichej Orawskiej znajdują się w zlewni Morza Czarnego, potoki spływające na wschód, do Kotliny Kościeliskiej są w zlewni Bałtyku. Dolina Cicha i Kotlina Kościeliska wchodzą w skład Rowu Podtatrzańskiego, Brama Orawska i biegnący nią dział wodny oddzielają je od siebie[2].
Obszar Bramy Orawskiej i polany Molkówka to jedno z niewielu w Polsce miejsc, gdzie ze źródeł znajdujących się po polskiej stronie wody spływają na Słowację. Granica państwowa nie pokrywa się tutaj z działem wodnym, co skutkuje również tym, że górny skrawek Doliny Cichej znajduje się na obszarze Polski, podczas gdy niemal cała ta dolina znajduje się na Słowacji[3].
Brama Orawska znajduje się poza obszarem Tatrzańskiego Parku Narodowego. Nie prowadzą do niej znakowane szlaki turystyczne, można tutaj jednak dojść drogami gruntowymi z Witowa[4]. Dawniej polscy turyści z Zakopanego przez polanę Molkówka i dobrą drogą prowadzącą dnem Doliny Cichej wędrowali do Orawic i na Osobitą, zarówno pieszo, jak i furmankami. Po II wojnie światowej granica państwowa uniemożliwiła to[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-29] .
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji [online] [dostęp 2012-01-10] .
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5 .
- ↑ Marian Kunicki , Tadeusz Szczerba, Polskie Tatry Zachodnie. Przewodnik, Gliwice: Wyd. Ryszard M. Remiszewski – RMR, 1996, ISBN 83-904352-1-7 .
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.