Bogumił Godfrejów (ur. 11 czerwca 1976 w Krakowie) – polski operator filmowy.

Ukończył liceum sztuk pięknych w Krakowie i Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi (dyplom w roku 1999). Współpracował m.in. z: Sławomirem Fabickim, Hansem-Christianem Schmidem, Maurusem vom Scheidt, Grzegorzem Packiem, Jackiem Filipiakiem, Christophem Starkiem, Jurisem Kursietisem, Barbarą Albert, Denijalem Hasanovićem, Natalią Beristain, Armaganem Ballantyne'm, Ozanem Aciktanem(inne języki), Janem Komasą, Borysem Lankoszem. Mieszka w Krakowie.

• Claire (1999) – etiuda, reż. M. Fazlejew – Złota Kijanka na VII Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Toruniu
• Kręgi snu (2000) – etiuda, reż. M. Fazlejew – Złota Kijanka na VIII Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Toruniu
• Męska sprawa (2001) – etiuda, reż. Sławomir Fabicki – nominacja do Oscara
• Światła (2003) – reż. Hans-Christian Schmid – nominacja do Felixa (Europejskiej Nagrody Filmowej) w kategorii najlepszy operator filmowy 2003 r. (Berlin), Brązowa Kamera na XXIV „Międzynarodowym Festiwalu Operatorów Filmowych „Braci Manaki” w Bitoli (Macedonia)
• Zerwany (2003) – reż. Jacek Filipiak
• Wie Licht Schmeckt (2005) – reż. Maurus vom Scheidt
• Requiem (2005) – reż. Hans-Christian Schmid
• Z odzysku (2005) – reż. S. Fabicki
• Hi way (2006) – reż. Jacek Borusiński
• Środa, czwartek rano (2007) – reż. Grzegorz Pacek
• Burza(inne języki)(2009) – reż. Hans-Christian Schmid
• Tabu (2011) – o ostatnich latach życia Georga Trakla – reż. Christoph Stark
• Ci, którzy żyją i umierają (2012) – reż. Barbara Albert
• Modris (2014) – reż. Juris Kursietis
• Kochaj! (2016) – reż. Marta Plucińska
• Annemin Yarasi(inne języki) (2016)
• Opowieści z Meksyku (2016)
• Catalina (2017) – reż. Denijal Hasanović
• Pod powierzchnią (2018) – reż. Borys Lankosz
• Nosorożec (2021) - reż. Ołeh Sencow
• Fenomen (2023) – reż. Małgorzata Kowalczyk

W latach 2002-2011 zrealizował też kilka teledysków dla łódzkiego rapera O.S.T.R.-a^[1], a w roku 2003 wraz ze Sławomirem Fabickim spektakl Teatru Telewizji „Łucja i jej dzieci”^[2] w oparciu o sztukę teatralną Marka Pruchniewskiego, za którą w roku 2004 otrzymał nagrodę za zdjęcia na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie^[2].

Współpracuje także jako reżyser światła z Teatrem Ludowym w Krakowie. W roku 2007 przygotował wizualizacje do sztuki Petra Zelenki „Opowieść o zwyczajnym szaleństwie” w reż. Andrzeja Celińskiego, w r. 2017 do sztuki Doroty Masłowskiej Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku w reż. Aleksandry Popławskiej^[3].

Jest także autorem zdjęć do seriali: Spotkania, Kryminalni, Odwróceni, Ultraviolet.

• 1999: Złota Kijanka, Camerimage: za zdjęcia do filmu Claire (PWSFTviT)
• 2000: Złota Kijanka: za zdjęcia do filmu Kręgi snu (PWSFTviT)
• 2003: Brązowa Kamera za film Światła: najlepsze zdjęcia (MFOF „Braci Manaki” (Bitoli))
• 2006: Złote Lwy za zdjęcia do Z odzysku (FPFF)

• 2001: nominacja do Oscara za film Męska sprawa (wraz ze Sławomirem Fabickim)

• Maciej Dęboróg-Bylczyński, Polonica zza Odry, o niemieckim kinie Godfrejówa, w: „Nowe Zagłębie”, 2010, nr 3, s. 36–39

• Bogumił Godfrejów w bazie IMDb (ang.)
• Bogumił Godfrejów w bazie Filmweb
• Bogumił Godfrejów w bazie filmpolski.pl
• Bogumił Godfrejów, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .