Blue Hawaii – czternasty album Elvisa Presleya, który jest jednocześnie ścieżką dźwiękową z filmu Błękitne Hawaje. Wydany został 1 października 1961 roku przez RCA Victor Records (data jest sporna). Sesje nagraniowe odbyły się między 21 – 23 marca 1961 r. w studiu Radio Recorders w Hollywood. Album szybko odniósł ogromny sukces i na amerykańskiej liście bestsellerów był numerem jeden przez 20 tygodni, a przez 39 utrzymywał się w Top 10 listy magazynu Billboard 200^[2].

W 1961 roku płyta była nominowana do nagrody Grammy w kategorii najlepsza ścieżka dźwiękowa^[3].

21 grudnia 1961 r. stowarzyszenie Recording Industry Association of America przyznało albumowi statut złotej płyty, 27 marca 1992 r. podwójnej platyny, a 30 lipca 2002 r. potrójnej platyny.

Na płycie znalazło się czternaście piosenek znanych z filmu, który swoją premierę miał 22 listopada 1961 r. Ponieważ jego fabuła rozgrywa się na Hawajach, również muzykę postanowiono dostosować do miejsca, w którym się ona toczy. Wykorzystano więc tradycyjny, instrumentalny utwór Aloha ʻOe, Hawaiian Wedding Song z operetki Prince of Hawaii, a tytułowa piosenka Blue Hawaii pochodziła z filmu Waikiki Wedding z 1937 roku.

Piosenki Can’t Help Falling in Love i Rock-A-Hula Baby zostały miesiąc później wydane jako singiel. Pierwsza z nich znalazła się na drugim miejscu list przebojów magazynu Billboard Hot 100, a druga na dwudziestym trzecim.

Początkowo wytwórnia RCA i menadżer Elvisa, pułkownik Tom Parker planowali, że będzie on wydawał rocznie jeden album studyjny, jedną ścieżkę dźwiękową oraz cztery single^[4]. Jednakże ogromny sukces płyt Blue Hawaii i G.I. Blues, które sprzedały się znacznie lepiej niż dwa albumy studyjne: Elvis Is Back! i Something for Everybody zmienił tempo ich wydawania na całą dekadę. Po tym, jak Elvis skupił się na karierze aktorskiej, do końca lat 60. wydał szesnaście ścieżek dźwiękowych i tylko sześć albumów studyjnych^[5].

29 kwietnia 1997 roku wytwórnia RCA wydała zremasterowaną i rozszerzoną wersję albumu na płycie CD.

1. Elvis Presley – wokal
2. The Surfers – akompaniament
3. The Jordanaires – akompaniament
4. Boots Randolph – saksofon
5. George Field – harmonijka ustna
6. Fred Tavares, Bernie Lewis – ukulele
7. Hank Garland, Tiny Timbrell – gitara akustyczna
8. Scotty Moore – gitara elektryczna
9. Alvino Rey – elektryczna gitara hawajska
10. Floyd Cramer – pianino
11. Dudley Brooks – pianino, czelesta
12. Bob Moore – kontrabas
13. D.J. Fontana, Bernie Mattinson, Hal Blaine – perkusja

• Okładka