Bitwa pod Caseros

Wojna urugwajska 1839–1852
Bitwa pod Caseros
Czas	3 lutego 1852
Miejsce	Monte Caseros w pobliżu Buenos Aires, Argentyna
Terytorium	Argentyna
Wynik	zwycięstwo wojsk alianckich
Strony konfliktu
Urugwaj, Brazylia Argentyna
Dowódcy
Justo José de Urquiza Juan Manuel de Rosas
Siły
16 000 kawalerii, 10 000 piechoty, 50 dział 15 000 kawalerii, 11 000 piechoty, 60 dział
Straty
400 1 200, 7 000 jeńców
Położenie na mapie Argentyny miejsce bitwy
34°36′10″S 58°36′44″W/-34,602778 -58,612222

Bitwa pod Caseros (znana także jako bitwa pod Monte Caseros) – starcie zbrojne, które miało miejsce 3 lutego 1852 w trakcie wojny Argentyny z Urugwajem i Brazylią (1839–1852).

Wojnę rozpoczęła próba aneksji Urugwaju przez wojska argentyńskie dowodzone przez dyktatora Juana Manuale Rosasa. Przeciwko Argentyńczykom opowiedziała się Brazylia, uważająca Urugwaj za strefę własnych wpływów oraz gubernator argentyńskiej prowincji Entre Rios - generał Justo Jose de Urquiza.

Do pierwszego większego starcia doszło w okolicy Las Piedras, gdzie wojska sprzymierzonych pokonały Argentyńczyków pod wodzą generała M. Oriby. Po wzmocnieniu sił do liczby 26 000 ludzi 3 lutego 1852 pod sprzymierzeni pokonali w bitwie dwudziestopięciotysięczną armię argentyńską. Po tej klęsce, w której Argentyńczycy stracili kilka tysięcy ludzi, Rosas odpłynął do Anglii. Nowym prezydentem Argentyny został generał Urquiza, a Urugwaj utrzymał niepodległość.

• Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-Press, Warszawa 2004.