Bekmania robaczkowata
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
bekmania robaczkowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Beckmannia eruciformis Host. Icon. Descr. Gram. Austriac. 3: 5 1805 | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
Bekmania robaczkowata (Beckmannia eruciformis) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych (traw). Występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w zachodniej i północnej Azji, jako gatunek introdukowany także w Europie Środkowej (Polska i Niemcy)[4]. W Polsce ma status zadomowionego antropofitu[5]. Znany jest z bardzo rozproszonych stanowisk, głównie we wschodniej części kraju[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina rosnąca w postaci rozłogowej, wysokości 1-1,5 m, o silnych, zgrubiałych międzywęźlach.
- Kwiaty
- Kwiatostan w postaci wiechy, w górnej części trójbocznie spłaszczony, z odcinkami zakończonymi 20 kłoskami usadowionymi w dwóch rzędach.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, hemikryptofit. Rośnie na łąkach podmokłych, często spotykana na stanowiskach mokrych, dobrze znosi okresowe zalewanie wodą. Gatunek charakterystyczny muraw zalewowych ze związku Agropyro-Rumicion crispi[7].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Jako roślina pastewna jest wysoko ceniona[przez kogo?]. Posiada dużą zawartość kumaryny, która nadaje sianu charakterystyczny zapach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
- ↑ Beckmannia eruciformis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Beckmannia eruciformis (L.) Host, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 41, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 89, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1966
- BioLib: 42454
- EoL: 5829699
- EUNIS: 190600
- FloraWeb: 809
- GBIF: 5290063
- identyfikator iNaturalist: 435856
- IPNI: 392623-1
- ITIS: 41326
- NCBI: 100789
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-399185
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30141328-2
- Tela Botanica: 50979
- identyfikator Tropicos: 25509334
- CoL: L65L
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
