For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Arnaud Clément.

Arnaud Clément

Arnaud Clément
Ilustracja
Arnaud Clément (Australian Open 2012)
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1977
Aix-en-Provence

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

19 czerwca 2012

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

10 (2 kwietnia 2001)

Australian Open

F (2001)

Roland Garros

4R (2003)

Wimbledon

QF (2008)

US Open

QF (2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

8 (28 stycznia 2008)

Australian Open

F (2008)

Roland Garros

SF (2001)

Wimbledon

W (2007)

US Open

QF (2006)

Arnaud Marcel Maurice Clément (ur. 17 grudnia 1977 w Aix-en-Provence) – francuski tenisista, finalista Australian Open 2001 w grze pojedynczej, zwycięzca Wimbledonu 2007 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Występy w gronie tenisistów zawodowych Clément rozpoczął w 1996 roku.

W 1999 roku po raz pierwszy wystąpił w finale turnieju rangi ATP World Tour, w Marsylii, przegrywając jednak decydujący mecz z rodakiem Fabrice'em Santoro; dotarł także do IV rundy US Open. Rok później odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe. W finale turnieju w Lyonie pokonał Patricka Raftera. Awansował także do ćwierćfinału US Open. Największy sukces w karierze singlowej odniósł w styczniu 2001 roku, docierając do finału Australian Open (pierwszy Francuz od czasu Jeana Borotry w 1928), pokonując po drodze m.in. Rogera Federera, Grega Rusedskiego, Jewgienija Kafielnikowa i Sébastiena Grosjeana. Clément w pojedynku przeciwko Grosjeanowi obronił piłkę meczową. W spotkaniu finałowym Francuz nie sprostał Andre Agassiemu[1]. Wynik uzyskany w Australian Open zapewnił mu wysokie miejsce w rankingu światowym – w styczniu 2001 był na pozycji wicelidera rankingu sezonu bieżącego Champions Race, a w klasyfikacji obejmującej wyniki z ostatnich 12 miesięcy – na pozycji nr 10.

W kolejnych latach, w roku 2003 dotarł do finałów turniejowych w ’s-Hertogenbosch i Lyonie oraz wygrał turniej w Metzu, pokonując w finale Fernando Gonzáleza; w ’s-Hertogenbosch dotarł do finału również w 2002 roku. Trzeci w karierze turniej Clément wygrał w lutym 2006 roku w Marsylii, pokonując w finale Mario Ančicia, a w kolejnych miesiącach wygrał rozgrywki w Waszyngtonie. W meczu o tytuł pokonał Andy’ego Murraya. Kolejny turniejowy finał osiągnął w sezonie 2007 w Nottingham, gdzie poniósł porażkę w finale z Ivo Karloviciem). W 2008 roku Francuz doszedł do ćwierćfinału Wimbledonu. Pojedynek o dalszą rundę przegrał z Rainerem Schüttlerem. Dwa lata później, w styczniu 2010 roku, Clément doszedł do finału turnieju w Auckland, jednak pojedynek finałowy przegrał z Johnem Isnerem.

Clément miał w swoim dorobku wiele sukcesów deblowych. Do jego największych osiągnięć zalicza się wygranie Wimbledonu w 2007 roku. Wspólnie z rodakiem Michaëlem Llodrą zostali rozstawieni w turnieju z nr 10. W meczu finałowym para Clément–Llodra pokonała Boba i Mike Bryanów 6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4[2]. Ponadto Clément to finalista deblowego Australian Open z 2008 roku. W parze z Llodrą mecz finałowy przegrali 5:7, 6:7(4) z duetem Jonatan ErlichAndy Ram. Łącznie w rozgrywkach ATP World Tour w grze podwójnej wygrał 12 turniejów oraz 10 razy grał w finałach. Najwyżej sklasyfikowany w indywidualnym rankingu deblistów Francuz był pod koniec stycznia 2008 na 8. miejscu.

W latach 2000–2010 Clément reprezentował Francję w Pucharze Davisa. W 2001 był podstawowym singlistą zespołu narodowego i przyczynił się do końcowego sukcesu Francji, chociaż w meczu finałowym z Australią, na nawierzchni trawiastej, nie wystąpił. Miał także swój wkład w awans do finału Pucharu Davisa w 2002 oraz 2010 roku, gdzie grał głównie jako deblista.

Pomimo swojego nie najwyższego wzrostu Clément grę opierał głównie na przygotowaniu kondycyjnym, dobrej pracy nóg i precyzji minięć. Należały do niego dwa rekordy związane z długością meczu tenisowego; w I rundzie French Open z 2004 roku zmierzył się z Fabrice’em Santoro i uległ mu ostatecznie 4:6, 3:6, 7:6, 6:3, 14:16. Mecz trwał 6 godzin i 33 minuty i był rozgrywany przez dwa dni – walkę na korcie przerwał zmierzch. W trakcie spotkania Clément nie wykorzystał dwóch piłek meczowych[3]. Innym długim pojedynkiem z udziałem Francuza był mecz przeciwko Marcowi Rossetowi w ramach rozgrywek Pucharu Davisa z kwietnia 2001 roku. Clément wygrał mecz 6:3, 3:6, 7:6, 6:7, 15:13 po 5 godzinach i 46 minutach, Francja pokonała Szwajcarię ostatecznie 3:2, a jesienią sięgnęła po trofeum.

Dnia 19 czerwca 2012 roku, po odpadnięciu w I rundzie kwalifikacji do Wimbledonu z Kennym de Schepperem Clément zakończył tenisową karierę.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (4–7)

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem (0–1)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–0)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (0–0)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (0–0)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (4–6)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (3–3)
Ceglana (0–0)
Trawiasta (0–3)
Dywanowa (1–1)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 7 lutego1999 Marsylia Twarda (hala) Francja Fabrice Santoro 3:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca 1. 12 listopada 2000 Lyon Dywanowa (hala) Australia Patrick Rafter 7:6(2), 7:6(5)
Finalista 2. 28 stycznia 2001 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 4:6, 2:6, 2:6
Finalista 3. 23 czerwca 2002 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Sjeng Schalken 6:3, 3:6, 2:6
Finalista 4. 22 czerwca 2003 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Sjeng Schalken 3:6, 4:6
Zwycięzca 2. 5 października 2003 Metz Twarda (hala) Chile Fernando González 6:3, 1:6, 6:3
Finalista 5. 12 października 2003 Lyon Dywanowa (hala) Niemcy Rainer Schüttler 5:7, 3:6
Zwycięzca 3. 19 lutego 2006 Marsylia Twarda (hala) Chorwacja Mario Ančić 6:4, 6:2
Zwycięzca 4. 6 sierpnia 2006 Waszyngton Twarda Wielka Brytania Andy Murray 7:6(3), 6:2
Finalista 6. 23 czerwca 2007 Nottingham Trawiasta Chorwacja Ivo Karlović 6:3, 4:6, 4:6
Finalista 7. 16 stycznia 2010 Auckland Twarda Stany Zjednoczone John Isner 3:6, 7:5, 6:7(2)

Gra podwójna (12–10)

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem (1–1)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–0)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (2–0)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (0–0)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (9–9)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (7–7)
Ceglana (1–0)
Trawiasta (1–1)
Dywanowa (3–2)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 kwietnia 2000 Casablanca Ceglana Francja Sébastien Grosjean Niemcy Lars Burgsmüller
Australia Andrew Painter
7:6(4), 6:4
Finalista 1. 14 października 2001 Lyon Dywanowa (hala) Francja Sébastien Grosjean Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
1:6, 2:6
Zwycięzca 2. 17 lutego 2002 Marsylia (1) Twarda (hala) Francja Nicolas Escudé Francja Julien Boutter
Białoruś Maks Mirny
6:4, 6:3
Finalista 2. 11 stycznia 2004 Adelaide Twarda Francja Michaël Llodra Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 3:6
Zwycięzca 3. 14 marca 2004 Indian Wells Twarda Francja Sébastien Grosjean Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:3, 4:6, 7:5
Zwycięzca 4. 17 października 2004 Metz Twarda (hala) Francja Nicolas Mahut Chorwacja Ivan Ljubičić
Włochy Uros Vico
6:2, 7:6(8)
Zwycięzca 5. 31 października 2004 Petersburg Dywanowa (hala) Francja Michaël Llodra Słowacja Dominik Hrbatý
Czechy Jaroslav Levinský
6:3, 6:2
Finalista 3. 16 stycznia 2005 Sydney Twarda Francja Michaël Llodra Indie Mahesh Bhupathi
Australia Todd Woodbridge
3:6, 3:6
Finalista 4. 6 lutego 2005 Mediolan Dywanowa (hala) Francja Jean-François Bachelot Włochy Daniele Bracciali
Włochy Giorgio Galimberti
7:6(8), 6:7(6), 4:6
Finalista 5. 19 czerwca 2006 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Południowa Afryka Chris Haggard Czechy Martin Damm
Indie Leander Paes
1:6, 6:7(3)
Zwycięzca 6. 29 października 2006 Lyon Dywanowa (hala) Francja Julien Benneteau Czechy František Čermák
Czechy Jaroslav Levinský
6:2, 6:7(3), 10-7
Zwycięzca 7. 5 listopada 2006 Paryż Dywanowa (hala) Francja Michaël Llodra Francja Fabrice Santoro
Serbia Nenad Zimonjić
7:6(4), 6:2
Zwycięzca 8. 18 lutego 2007 Marsylia (2) Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:5, 4:6, 10-8
Zwycięzca 9. 7 lipca 2007 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Michaël Llodra Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4
Zwycięzca 10. 7 października 2007 Metz (1) Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:1, 6:4
Finalista 6. 14 października 2007 Sztokholm Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
4:6, 4:6
Finalista 7. 26 stycznia 2008 Australian Open, Melbourne Twarda Francja Michaël Llodra Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 11. 5 października 2008 Metz (2) Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
5:7, 6:3, 10-8
Zwycięzca 12. 22 lutego 2009 Marsylia (3) Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Austria Julian Knowle
Izrael Andy Ram
3:6, 6:3, 10-8
Finalista 8. 27 września 2009 Metz Twarda (hala) Francja Michaël Llodra Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ken Skupski
6:2, 4:6, 5-10
Finalista 9. 1 listopada 2009 Lyon Twarda (hala) Francja Sébastien Grosjean Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(6)
Finalista 10. 7 lutego 2010 Zagrzeb Twarda (hala) Belgia Olivier Rochus Austria Jürgen Melzer
Niemcy Philipp Petzschner
6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. American wins second consecutive Australian Open title. sportsillustrated.cnn.com, 8 lutego 2001. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-29)]. (ang.).
  2. Clement, Llodra stun Bryan brothers in Wimbledon doubles final. sports.espn.go.com, 8 lipca 2007. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  3. Jim Halley: Santoro, Clement make history with six-hour match at French Open. usatoday.com, 25 maja 2004. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Arnaud Clément
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?