Apofit – gatunek roślin synantropijnych miejscowego pochodzenia, który występuje na siedliskach sztucznych (antropogenicznych) powstałych w wyniku działalności człowieka. Apofity stanowią część flory gatunków rodzimych. Niektórym roślinom łatwo przychodzi zajmowanie siedlisk sztucznych, stworzonych przez człowieka, gdyż naturalnie zajmowały w przyrodzie siedliska o zbliżonych własnościach. Tak np. podbiał pospolity Tussilago farfara rosnący na kamieniskach nadrzecznych bez trudu zajmuje stworzone w wyniku działalności człowieka nasypy kolejowe, wykopy placów budowy, pola uprawne, hałdy przemysłowe. Do apofitów należą również np. perz właściwy Elymus repens, trzcinnik piaskowy Calamagrostis epigejos. Niektóre apofity z kolei zajmują siedliska antropogeniczne odmienne od tych występujących w naturze, np. hałdy górnicze, wyrobiska, tereny silnie skażone.

Wśród apofitów wyróżniamy:

• Ekiofity (oekiophyta) – gatunki uprawiane jako rośliny uprawne i dziczejące – np. czereśnia, len. Obecnie uprawiane gatunki i odmiany tych roślin pochodzą od dziko rosnących na terenie Europy i Polski gatunków.
• Trwale zadomowione na siedliskach antropogenicznych (euapophyta) – np. łopian większy, komosa biała. Wiele z nich jest chwastami upraw rolniczych, jak np. perz właściwy, podagrycznik pospolity, skrzyp polny.
• Przejściowo zawlekane na siedliska antropogeniczne (apophyta ephemera).

Klasyfikacja roślin synantropijnych, archeofit, kenofit

• Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7. Brak numerów stron w książce