Antonio Maria Cagiano de Azevedo

Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1797 Santopadre
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1867 Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika Świętego Krzyża w Jerozolimie
Biskup Senigallii
Okres sprawowania	1844–1848
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	10 sierpnia 1824
Sakra biskupia	11 lutego 1844
Kreacja kardynalska	25 stycznia 1844 Grzegorz XVI
Kościół tytularny	diecezja Frascati
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Maria Cagiano de Azevedo (ur. 14 grudnia 1797 w Santopadre, zm. 13 stycznia 1867 w Rzymie) – włoski kardynał.

Urodził się 14 grudnia 1797 w Santopadre, jako syn Ottavia Cagiano de Azevedo i Mariangeli Zagaroli^[1]. Studiował w Rzymie, m.in. na Papieskiej Akademii Kościelnej, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure^[1]. 10 sierpnia 1824 roku przyjął święcenia kapłańskie i wstąpił na służbę w Kurii Rzymskiej^[1]. Był między innymi protonotariuszem apostolskim, gubernatorem Spoleto i legatem w Ferrarze^[1]. W czasie epidemii dżumy w 1837 roku został wezwany do Rzymu, by kontrolować rozwój zarazy^[1]. W tym czasie został także rektorem La Sapienzy^[1]. 22 stycznia 1844 roku został wybrany biskupem Senigallii, a trzy dni później został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme^[2]. 11 lutego przyjął sakrę^[2]. W 1848 roku zrezygnował z kierowania diecezją, a sześć lat później został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Frascati^[2]. We wrześniu 1860 roku został penitencjariuszem większym^[2]. Zmarł 13 stycznia 1867 roku w Rzymie^[1].