Antoni Pietkiewicz (pisarz)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1823 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 listopada 1903 |
| Zawód, zajęcie |
Polski pisarz i publicysta. |
Antoni Pietkiewicz, ps. Adam Pług (ur. 23 października 1823 we wsi Zamość[1] powiatu słuckiego guberni mińskiej, zm. 2 listopada 1903 w Warszawie[2]) – polski pisarz, biograf, publicysta i tłumacz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości mieszkał w Borku Żukowym, gdzie jego rodzice byli nadleśniczymi w dobrach Radziwiłłów[3].
W latach 1858–1862 kierownik szkoły męskiej w Żytomierzu. Za udział w organizacji powstańczej został zesłany do Owrucza. Po powrocie został nauczycielem domowym na Podolu (jako guwerner przepracował w sumie ćwierć wieku). W latach 1864–1866 więziony w Kijowie. Od 1874 przebywał w Warszawie[2].
Współredaktor (1875–1879) i redaktor (1879–1890) „Kłosów” oraz „Wędrowca” (1894–1899)[2]. Współpracownik czasopism warszawskich i wileńskich. Redaktor naczelny (1891–1903) Wielkiej encyklopedii powszechnej ilustrowanej.
Był przedstawicielem tradycjonalistycznego nurtu romantyzmu[2]. Tworzył powieści społeczno-obyczajowe, opowiadania i gawędy pisane wierszem. Ogłosił kilka zbiorów poezji: Zagon rodzinny (1854, 3 tomy), poematów: (Sroczka 1867) i powieści: (główny jego utwór Duch i krew 1859, 2 t., II. wyd. 1897[4][5]; Oficjalista 1866–1867), oraz Bakałarze (1875)[2]. Ponadto był autorem życiorysów Syrokomli (1862), Kraszewskiego (1880), Odyńca (1885) i Deotymy – Jadwigi Łuszczewskiej (1900)[6].
Tłumaczył utwory W. Hugo i W. Szekspira[7].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 84-5-30)[8].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 1923 jego pseudonimem nazwano ulicę w warszawskiej dzielnicy Ochota[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zamość (3), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 384.
- ↑ a b c d e Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 634. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Żukowy (1) Borek, pow. miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 851.
- ↑ Antoni Pietkiewicz, Duch i krew : kilka zarysów z życia towarzyskiego. T. 1 [online], polona.pl [dostęp 2019-02-28].
- ↑ Antoni Pietkiewicz, Duch i krew : kilka zarysów z życia towarzyskiego. T. 2 [online], polona.pl [dostęp 2019-02-28].
- ↑ Antoni Pietkiewicz, Deotyma (Jadwiga Łuszczewska) : pamiątka jubileuszowa 1852-1897 [online], polona.pl [dostęp 2019-02-28].
- ↑ Dramaty Szekspira w przekładzie Antoniego Pietkiewicza oraz omówienie jego sylwetki i strategii tłumaczenia dostępne są w cyfrowym repozytorium Polski Szekspir UW.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANTONI PIETKIEWICZ ps. ADAM PŁUG, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-16].
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 345. ISBN 83-86619-97X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Publikacje Antoniego Pietkiewicza w bibliotece Polona
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
