Antoni Kłosiński (pilot)
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.svg){kind=small}
Antoni Kłosiński (ur. 13 stycznia 1904 w Kadzi, zm. 22 maja 1943 w Swanbourne) – major obserwator Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Tomasza i Józefy Kłosińskich[1]. W 1925 roku otrzymał przydział do Oficerskiej Szkoły Lotnictwa w Grudziądzu, którą ukończył w 1927 r. jako obserwator z 37. lokatą (I promocja) w stopniu sierżanta podchorążego obserwatora i otrzymał przydział do 21 Eskadry Liniowej 2. Pułku Lotniczego[2].
W 1928 roku został awansowany do stopnia podporucznika, w 1931 r. porucznika. We wrześniu 1934 roku został odkomenderowany do Aeroklubu Krakowskiego jako komendant Przysposobienia Wojskowo-Lotniczego (PWL). Od lipca 1935 roku do października 1937 roku był dowódcą plutonu I/26 w 2 PL[2]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 22. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[3]. 23 października 1937 roku został dowódcą 22. eskadry liniowej[4]. W latach 1938–1939 był słuchaczem III Kursu Wyższej Szkoły Lotniczej w Warszawie[5][6]
Po kampanii wrześniowej, przez Rumunię i Francję, dotarł do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF i otrzymał numer służbowy P-0193[7]. Początkowo otrzymał przydział do personelu naziemnego[6]. W sierpniu i wrześniu 1941 roku przeszedł przeszkolenie jako strzelec samolotowy w 18 Operational Training Unit (OTU) i otrzymał przydział do 301. Dywizjonu. W sierpniu i wrześniu 1942 roku przeszedł przeszkolenie jako nawigator w 5 Air Observers School (AOS). Po jego zakończeniu, w październiku, został skierowany na kolejne szkolenie w 18 OTU[2]. 22 maja 1943 roku wystartował z bazy RAF Finningley do lotu treningowego w składzie załogi bombowca Wellington nr BJ656. Samolot rozpadł się w locie nad Swanbourne, cała załoga zginęła[6]. Został pochowany na cmentarzu w Halton[1].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]3 maja 2009 roku został odsłonięty pomnik przy drodze krajowej nr 48, pomiędzy Tomaszowem Mazowieckim a Radomiem, upamiętniający starszego sierżanta Karola Macierzyńskiego i majora Antoniego Kłosińskiego[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych trzykrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi[3]
- Medal Lotniczy - dwukrotnie
- Polowy Znak Obserwatora
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b ANTONI KŁOSIŃSKI. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2019-08-30]. (pol.).
- ↑ a b c Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 49. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 210.
- ↑ Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, s. 176. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 451.
- ↑ a b c Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 278. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- ↑ Kłosiński Antoni. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-08-30].
- ↑ Pomnik pamięci lotników polskich poległych za ojczyznę. polskaniezwykla.pl. [dostęp 2019-08-30]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
