Anta (architektura)
Anta – występujące w świątyniach greckich odcinki ścian bocznych nawy (naos) wysunięte przed ścianę frontową[1] lub znajdujące się na zakończeniu tychże ścian prostopadłościenne pogrubienie[2]. Ściany czołowe ant kształtowane były w formie pilastrów, zwykle o bardziej dekoracyjnych głowicach, niż kolumny od frontu[2].
Najprostszym układem świątyni z antami była templum in antis (świątynia w antach) – niewielka świątynia, gdzie w fasadzie pomiędzy antami występują dwie kolumny lub dwie kariatydy[3]. W tego typu świątyni przestrzeń pomiędzy antami tworzyła przedsionek (pronaos)[4]. Anty występować mogły również od strony ściany tylnej naosu, jako powtórzenie układu zastosowanego od strony frontowej świątyni (tzw. świątynia w podwójnych antach). W układach świątyń z pełną kolumnadą w fasadzie (takich jak np. prostylos czy amfiprostylos) anty są znacznie krótsze.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Broniewski: Historia architektury dla wszystkich. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 56. ISBN 83-04-00510-7.
- ↑ a b Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 33. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 14. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Emily Cole: Architektura. Style i detale. Warszawa: Arkady, 2007, s. 97. ISBN 83-213-4454-2.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
