Aktinidia pstrolistna
 Aktinidia pstrolistna | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
aktinidia pstrolistna | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Actinidia kolomicta (Maxim. & Rupr.) Maxim. Mém. Acad. Imp. Sci. St.-Pétersbourg Divers Savans 9:63. 1859 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Aktinidia pstrolistna (Actinidia kolomikta) – gatunek rośliny z rodziny aktinidiowatych (Actinidiaceae). Występowanie: rosyjski Daleki Wschód, Syberia, Korea, północ Chin i Japonia; nadaje się do uprawy w warunkach polskiego klimatu i jest tam spotykana.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Dwupienne pnącze o pędach, których długość może wynosić nawet 15 metrów.
- Pień
- Cienki, rozgałęziony. Kora brunatna z żółtymi przetchlinkami.
- Liście
- Odwrotnie jajowate, o drobno piłkowanych brzegach i zaostrzonych końcach. Na nerwach z wierzchu rdzawo owłosione.
- Kwiaty
- Białe, kremowe. Wydzielają dość miłą woń. Mają do 2 cm średnicy, żeńskie wyrastają pojedynczo, męskie po 3 w kątach liści na zwisających, cienkich, owłosionych szypułkach. Mają pięciodziałkowy kielich, pięciopłatkową koronę, jeden słupek i liczne pręciki.
- Owoce
- Żółtozielonkawe, nagie, eliptyczne jagody z licznymi nasionami. Po dojrzeniu osiągają wagę do 5 gramów. Soczyste, o słodkokwaskowatym smaku. Dojrzewają w końcu sierpnia.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Owoce są jadalne. Zawierają cukry, kwasy organiczne (do 2,5%) i witaminy C, której zawartość sięga 1400 mg%.
- Działanie i zastosowanie: Spożywanie świeżych, surowych owoców zaleca się w leczeniu szkorbutu, paradentozy, tzw. osłabienia wiosennego oraz grypy i przeziębienia.
- Roślina ozdobna. Uprawiane są zwłaszcza okazy męskie, u których jesienią liście przebarwiają się na bardzo ładny kolor.
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]Najlepiej na glebach próchniczych, dostatecznie wilgotnych i lekko kwaśnych. Dobrze znosi miejsca półcieniste i mróz. Owocuje w 3-5 lat po zasadzeniu. Strefy mrozoodporności 5-9[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Zdzisław Kawecki, Romuald Łojko, Bolesław Pilarek: Mało znane rośliny sadownicze. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2007. ISBN 978-83-7299-512-4.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 163477
- EoL: 231266
- Flora of China: 200013929
- Flora of North America: 200013929
- GBIF: 7270682
- identyfikator iNaturalist: 710266
- IPNI: 828402-1
- NCBI: 165710
- Plant Finder: 275436
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2620720
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:828402-1
- identyfikator Tropicos: 500172
- CoL: 9TG2
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
