3 Dywizja Strzelców Spadochronowych (III Rzesza)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Walter Barenthin |
| Ostatni |
gen. Karl-Heinz Becker |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
II Korpus Spadochronowy (1943-1945) |
| Skład |
patrz tekst |
3 Dywizja Strzelców Spadochronowych (niem. 3. Fallschirm-Jäger-Division) – niemiecka dywizja strzelców spadochronowych z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Formowanie dywizji rozpoczęto w październiku 1943 roku we Francji, w rejonie Reims. Weszła w skład II Korpusu Spadochronowego i od lutego 1944 roku stacjonowała w okolicach Brestu. W czerwcu została przerzucona do Normandii, gdzie walczyła przeciw Amerykanom pod Saint-Lô. W sierpniu została okrążona w kotle pod Falaise. Próbując się przebić, 20 sierpnia została częściowo rozbita w bitwie o Mont Ormel. Odtworzono ją we wrześniu w Belgii z trzech polowych pułków Luftwaffe (22, 51 i 53). Wzięła udział w walkach o Arnhem i niemieckiej ofensywie w Ardenach. W lutym i marcu broniła Linii Zygfryda w górach Eifel, gdzie doznała ciężkich strat, a jej dowódca generał Richard Schimpf dostał się do niewoli. W kwietniu 1945 roku resztki dywizji skapitulowały przed wojskami amerykańskimi w Zagłębiu Ruhry.
Skład
[edytuj | edytuj kod]- 5 Pułk Strzelców Spadochronowych (Fallschirm-Jäger-Regiment 5)
- 8 Pułk Strzelców Spadochronowych (Fallschirm-Jäger-Regiment 8)
- 9 Pułk Strzelców Spadochronowych (Fallschirm-Jäger-Regiment 9)
- 3 Spadochronowy Batalion Moździerzy (Fallschirm-Granatwerfer-Bataillon 3)
- 3 Spadochronowy Batalion Niszczycieli Czołgów (Fallschirm-Panzer-Jäger-Abteilung 3)
- 3 Spadochronowy Pułk Artylerii (Fallschirm-Artillerie-Regiment 3)
- 3 Spadochronowy Batalion Pionierów (Fallschirm-Pionier-Bataillon 3)
- 3 Spadochronowy Batalion Łączności (Fallschirm-Luftnachrichten-Abteilung 3)
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- generał major Walter Barenthin (13 września 1943 – 14 lutego 1944)
- generał porucznik Richard Schimpf[1] (17 lutego 1944 – 20 sierpnia 1944)
- generał wojsk spadochronowych Eugen Meindl (tymczasowo) (20 sierpnia 1944 – 1 września 1944)
- generał major Walter Wadehn (1 września 1944 – 5 stycznia 1945)
- generał porucznik Richard Schimpf (6 stycznia 1945 – 8 marca 1945)
- pułkownik Karl-Heinz Becker (8 marca 1945 – 8 kwietnia 1945)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SOME OF THE PRISONERS HELD AT SPECIAL CAMP 11. [dostęp 2009-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-26)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James Lucas: Pikujące orły : niemieckie wojska powietrznodesantowe w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 2002, s. 275, 278-279. ISBN 978-83-85852-73-5. OCLC 749267183.
- J. Zbiegniewski, T. Nowakowski, M. Skotnicki: Niemieckie Wojska Spadochronowe 1936-1945, Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1996 ISBN 83-86776-23-4.
| Dywizje Flak | |
|---|---|
| Dywizje polowe Luftwaffe | |
| Dywizje Strzelców Spadochronowych | |
| Dywizje reflektorów przeciwlotniczych | |
| Inne |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
